Synchronizacja 2016: Centrum niezrównoważenia w Fundacji Bęc Zmiana

Wystawa podsumowuje tegoroczną edycję Synchronizacji, przebiegającą pod hasłem „Architektura niezrównoważona”. Na czas jej trwania biuro Fundacji Bęc Zmiana zostanie zmienione w Centrum Niezrównoważenia, którym przecież i tak w istocie jest.

Działalność organizacji pozarządowych jest oparta na konieczności zarządzania permanentnym niedoborem, podejmowania decyzji przy mnożących się zmiennych, usiłowaniem wypracowania stabilności w niestabilnym środowisku, łączeniem nowatorstwa z niepewnością. Przyjmujemy różne metody działania i strategie – niektóre z organizacji zajmujących się miastem i architekturą, choć są malutkie i tworzone przez kilkuosobowe zespoły, noszą nobliwe nazwy, symulujące nieistniejące instytucje, jak Centrum Architektury z Warszawy czy Instytut Architektury z Krakowa. Inne, jak Bęc Zmiana, nie ukrywają swojego improwizowanego charakteru, już nazwą sugerując swój napadowy charakter i faktyczne możliwości długofalowego sprawstwa.

Centrum niezrównoważenia, Synchronizacja 2016, widok wystawy

Centrum niezrównoważenia, Synchronizacja 2016, widok wystawy

Centrum niezrównoważenia, Synchronizacja 2016, widok wystawy

Centrum niezrównoważenia, Synchronizacja 2016, widok wystawy

Centrum niezrównoważenia, Synchronizacja 2016, widok wystawy

Centrum niezrównoważenia, Synchronizacja 2016, widok wystawy

Jednak to niestabilne środowisko produkuje treści i propozycje nowych sposobów myślenia o mieście, możliwościach architektury i jej połączeniach z życiem społecznym. Realizując różnego rodzaju działania – od wydawania książek po prezentację wystaw problematyzujących najciekawsze zagadnienia współczesności – dociera do odbiorców, z którymi i dla których tworzy język nie tylko rozumienia przeszłości i teraźniejszości miast, ale także wyobrażania ich wspólnie tworzonej przyszłości. To łączenie środowisk i treści, tworzenie dziwnych często asocjacji, burzenie podziałów między dyscyplinami, jest wytwarzaniem platform gdzie widzimy się nie tylko jako użytkownicy środowiska miejskiego, ale także jego aktywni twórcy bez względu na wykonywany zawód, choć nadal największa odpowiedzialność spoczywa w trójkącie ekonomia-administracja-architekci i projektanci.

Kama Sokolnicka, z cyklu Schematy przepływów, 2016

Centrum niezrównoważenia, Synchronizacja 2016, widok wystawy

Centrum niezrównoważenia, Synchronizacja 2016, widok wystawy

Centrum niezrównoważenia, Synchronizacja 2016, widok wystawy

Centrum niezrównoważenia, Synchronizacja 2016, widok wystawy

Centrum niezrównoważenia, Synchronizacja 2016, widok wystawy

Na wystawie proponujemy więc kilka zagadnień do zastanowienia: migrację (instytucji, roślin, materiałów, funkcji), wykorzystanie istniejących zasobów w nowy sposób (dachy, tarasy, pustostany, resztki), powstrzymywanie się zamiast nadprodukcji, przymierze zamiast psucia przestrzeni, lokalność pokręconą z globalnością (bazary, ciuchy, jedzenie), a także niczym nie skrępowaną wyobraźnię: bezwstydną i inspirującą.