„Rzeka rzecze” Grzegorza Bibro w Galerii Miejskiej BWA w Bydgoszczy

Wystawa Grzegorza Bibro zaczyna się prostym pytaniem: Tu czy tam? Gdy tylko zwerbalizujesz ten napis, zaczyna się gra. Gdy tylko włączysz swój głos w wystawę Grzegorza Bibro, zaczyna się przepływ energii, niemalże jak w rurkach neonów podczas przepływu prądu, gdy elektron uderza w atom gazu i wytwarza się widzialne światło. Możesz udać się na krótki spacer, czytając falujące słowa-neony.

Bibro – posługując się subtelnością i finezją oraz doświadczeniem poety podróżującego nieraz w pocie czoła przez nieznany teren – kreuje uniwersalną narrację o mieście, inspirując się Bydgoszczą i jej bliskimi związkami z naturą. Z rozmów, spotkań, opowieści tworzy miniaturę poetycką, jeśli nie literacki meander, rozpisując go na przestrzeń galerii. Wyświetla nam różnorodne prawdy, do których może nie zawsze łatwo się przyznać. Te prawdy, zebrane w jednym miejscu, nawarstwione, uporządkowane, choć falujące, i ułożone, jak linia horyzontu, komponują się w rytmie przypływów i odpływów.
Powiedzieć o sobie: tymczasowi to wyraz świadomości siebie i jednocześnie przyjęcia, że wszystko, nawet ja, jest zmienne i jest to wartością samą w sobie.

Grzegorz Bibro, „Rzeka rzecze”, widok wystawy

Grzegorz Bibro, „Rzeka rzecze”, widok wystawy

Grzegorz Bibro, „Rzeka rzecze”, widok wystawy

Grzegorz Bibro, „Rzeka rzecze”, widok wystawy

Grzegorz Bibro, „Rzeka rzecze”, widok wystawy

Grzegorz Bibro, „Rzeka rzecze”, widok wystawy

Tej miniaturze literacko-wizualnej towarzyszy próba zaniechania interaktywnego modelu sytuacji komunikacyjnej. To coś w rodzaju pogłosu konwersacji, minimalistyczne związki słów wyłowione z rzeki zdań. Lubię wyobrażać sobie, że to partytura, którą możemy razem czytać na głos, nawet po zamknięciu galerii, gdy świecą się neony.

Niebieska ściana towarzysząca instalacji świetlnej jest miejscem na dopisanie, miejscem do pisania kredą własnych słów o mieście. To miejsce na dopełnienie miniatury artysty, która jest artystyczną reakcją na doświadczenie jakiejś części rzeczywistości, tak jak to było możliwe. To zgoda na chaos, na nieprzewidywalne, na nową baśń o Bydgoszczy, na akcydens życia.

Danuta Milewska

Grzegorz Bibro ukończył studia magisterskie na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu na Wydziale Komunikacji Multimedialnej (kierunek Fotografia) w 2015 roku. Pracuje na sobie, traktując ciało jako narzędzie i główny temat prac. Drugim obszarem zainteresowań jest wiara, a także relacja religii i ciała. W pracy artystycznej wykorzystuje nowe media – tworzy zarówno fotografie, obiekty, jak i prace wideo, które często noszą znamiona performensu.

Jego najbardziej rozpoznawalny projekt dotyczy relacji z ojcem, realizowany za pomocą performensów opartych o ciało. Projekt rozwijany od 2012 roku był zaprezentowany na wystawie indywidualnej w Galerii Klubovna w Brnie (CZ) w 2017 roku. Siedem lat wspólnych działań zostało podsumowanych w samodzielnie wydanej książce artystycznej „Me and the Father”, która miała premierę w Ostrov Books podczas Poznań Art Week 2018. Artysta znany jest również z obiektów neonowych i instalacji świetlnych typu site-specific, które odnoszą się do kwestii ciała.