„Rozbitkowie sensu” Eksperymentalnego Laboratorium Naukowo-Badawczego w Salonie Akademii

Jest to malarstwo, którego gest obserwujemy przed naszymi oczami. Takie, w którym pędzlami są sami artyści – ich twarze, ich sylwetki, ich wygłupy, śmiech, zawstydzenie, zamyślenie, zmiany. Płótnem trochę jest film i klisza, a trochę – nieco większe trochę – życie. Krytykuje się tu wszystko, ale też nic, gdyż rzeczy, ludzie i zdarzenia wyzbywają się swojego ciężaru i lewitują w próżni jak dmuchane zwierzątka z Najazdu natrętnych zwierzątek. Widzimy jak przez szkło powiększające natarczywość rzeczywistości, jej plastik, jej kicz, jej miejsca stapiania się z komputerową grą, iluzją, smutkiem filmu porno. Ale też pojawiają się momenty epickie jak w Tratwie meduzy, niepokojąca i uwodzicielska atmosfera – tęsknoty, które przemawiają i dotykają, łapią nas w swój obszar jak wydłużający się cień. Różnica między wnętrzem i zewnętrzem staje się różnicą światła i mroku. Wchodzimy w nowy poziom światło-cienia.

Anna Szyjkowska-Piotrowska

„Rozbitkowie sensu”, widok wystawy

„Rozbitkowie sensu”, widok wystawy

„Rozbitkowie sensu”, widok wystawy

„Rozbitkowie sensu”, widok wystawy

„Rozbitkowie sensu”, widok wystawy

„Rozbitkowie sensu”, widok wystawy

„Rozbitkowie sensu”, widok wystawy

„Rozbitkowie sensu”, widok wystawy

„Rozbitkowie sensu”, widok wystawy