„R.E.P.: 10 lat. O metodzie” w galerii Labirynt

Widok wystawy, na pierwszym planie: Nikita Kadan, Obiekt. Nierozłączne, szklana witryna wypełniona pyłem węglowym, 2014, fot. Borys Lewandowski

Pomarańczowa Rewolucja w Ukrainie z perspektywy czasu okazała się czymś więcej niż polityczną manifestacją i bojkotem zafałszowanych wyników głosowania. Zapoczątkowała ruchy społeczne i artystyczne. Atmosfera przewrotu szczególnie mocno wpłynęła na ludzi młodych. Możliwość uzyskania wolności wypowiedzi, jaka się przed nimi otworzyła, zaowocowała spontanicznym utworzeniem grupy R.E.P. (Rewolucyjna Przestrzeń Eksperymentalna).

Lesia Khomenko, Stepan Repin, 2009-2011

Volodymyr Kuznetsov z grupą Linia Prosta, Okno na Majdan, instalacja, 2014

Członkowie grupy, nikomu wówczas nieznani, stali się w krótkim czasie liczącym się głosem młodego pokolenia artystów Ukrainy. Od 2006 roku grupę tworzą: Ksenia Gnylytska, Nikita Kadan, Zhanna Kadyrova, Lesia Khomenko, Volodymyr Kuznetsov, Lada Nakonechna. To z nimi właśnie utożsamiana jest sztuka ukraińska ostatniego dziesięciolecia. Zarówno jako grupa, jak i indywidualnie, są niezwykle aktywni – biorą udział w ważnych prezentacjach sztuki współczesnej, jak m.in. Biennale w Wenecji, Lyonie, Tel Awiwie czy Moskwie, wystawiali w Palais de Tokyo (Paryż), Pinakotece (Monachium), ZKM (Karlsruhe), MUMOK (Wiedeń), a także w warszawskiej Zachęcie, MSN i Zamku Ujazdowskim.

R.E.P., Ukraińska ziemia, wideo, 2010

Wystawa w Galerii Labirynt stanowi podsumowanie 10-letniej aktywności grupy, jest najszerszą jak dotychczas prezentacją jej twórczości. Spośród pokazywanych prac najwcześniejsze są Interwencje, powstałe w latach 2005/2006. Na wystawie można zobaczyć cztery filmy z tego cyklu; dwa dokumentują akcje grupy R.E.P. na ulicach Kijowa, w czasie nasilonych demonstracji przedstawicieli różnych opcji politycznych, od komunistów po nacjonalistów. Artyści parodiują ich działania, są w tym tak przekonujący, że wielu przechodniów daje się nabrać na ich artystyczną prowokację. Akcja bez tytułu to kolejna demonstracja „partii” R.E.P., tym razem przeprowadzona w polu, bez żadnych świadków. Akcja Fast art odbywa się w nadmorskim kurorcie Koktebelu. W jednym rzędzie ze stoiskami z napojami, jedzeniem i pamiątkami, artyści ustawili swój stragan, przy którym można było zamówić dzieło sztuki współczesnej w dowolnym stylu, w atrakcyjnej cenie 5 hrywien. Drugi cykl Mediatorzy, obejmujący 6 filmów, inicjuje praca Lirnik, zrealizowana w Kijowie w 2006 roku, ostatnie, jak dotąd, wideo cyklu – Jodler – powstało w Schwaz w Austrii w 2011 roku. W pracach tych tradycyjni ludowi pieśniarze śpiewają o wydarzeniach z historii sztuki współczesnej.

Widok wystawy, na pierwszym planie: R.E.P., Euroremont

Lada Nakonechna, Drzewo owocowe, fotografia/druk cyfrowy, 2011/2014

Na wystawie można również zobaczyć Superpropozycję z 2008 roku – dwa jednominutowe pastisze spotów reklamowych, zachwalających Polakom zalety nielegalnych pracowników z Ukrainy; krótki film Ukraińska ziemia z 2010 roku, będący autentyczną reklamą, wystawionej na sprzedaż ziemi oraz wideo Kontrabanda z 2007 roku, zrealizowane na granicy polsko-ukraińskiej. Euroremont (2010-2013) prezentuje „najnowsze trendy” w ukraińskiej architekturze wnętrz. Dwa filmy z cyklu Korespondent (2006) ukazują dwie ostoje konserwatyzmu w sztuce ukraińskiej – kijowską Akademię Sztuki i Narodowy Związek Artystów Ukrainy. Na wystawie prezentowany jest również, zapoczątkowany w 2006 roku i kontynuowany do chwili obecnej, projekt Patriotyzm w formie dokumentacji fotograficznej oraz muralu O metodzie.

Nikita Kadan, Plany z kurzu, lightboxy z rysunkami wykonanymi kurzem, 2013

Zhanna Kadyrova, Strzały

Każdy/a z członków i członkiń grupy jest reprezentowany/a na wystawie kilkoma dziełami, najnowszymi bądź najbardziej reprezentatywnymi. Spójna twórczość artystów jako grupy została skonfrontowana z różnorodnością ich prac indywidualnych.

Ksenia Gnylytska, Kruchość identyfikacji, glina szamotowa, 2013-2014

Lada Nakonechna, Tarcza osobista, 2011