„Prace Ręczne” Małgorzaty Turewicz Lafranchi w Zonie Sztuki Aktualnej

Małgorzata Turewicz Lafranchi, Krąg, 2005, 100×100 cm, wata stalowa

Małgorzata Turewicz Lafranchi urodziła się w 1961 roku w Szczecinie. W latach 1980-1985 studiowała na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, 1985-86 w Freie Hochschule für Geisteswissenschaft w Dornach, w Szwajcarii. Autorka licznych wystaw indywidualnych oraz prezentacji w ramach wystaw zbiorowych w Polsce i za granicą. Jej prace znajdują się m.in. w zbiorach Muzeum Narodowego w Szczecinie, Centrum Sztuki Współczesnej oraz Zachęty Narodowej Galerii Sztuki w Warszawie, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, Staatsgalerie Moderner Kunst w Monachium czy Museo Cantonale d’Arte w Lugano, w Szwajcarii.

Prace Ręczne, widok wystawy

Małgorzata Turewicz Lafranchi, Dusza, 2002, 15×15,5 cm, kauczuk naturalny, guma

Wystawa Prace Ręczne jest monograficzną prezentacją obiektów Małgorzaty Turewicz Lafranchi powstałych w Szwajcarii w latach 1993-2005. Stanowi ona również powrót artystki po wielu latach na artystyczną mapę rodzinnego Szczecina.

Istotne dla twórczości Małgorzaty Turewicz Lafranchi są zainteresowania niemiecką filozofią, antropozofią, matematyką, fizyką. Artystka buduje swoje obiekty przede wszystkim z trzech materiałów: miedzi, mosiądzu i stali. W ten sposób nawiązuje do teorii żywiołów: ognia, powietrza i wody, która stanowiła przednaukowy sposób wyjaśniania rzeczywistości przyrodniczej.

Prace Ręczne, widok wystawy

Prace Ręczne, widok wystawy

Jej minimalistyczne prace zdają się być jednocześnie chłodne, analityczne, ale też pełne niezwykłego ładunku emocjonalnego. Charakterystyczne w twórczości Turewicz Lafranchi jest napięcie między doświadczeniem sensualnym a intelektualną konstrukcją. Cechuje ją uniwersalizm i zamiłowanie do poetyckiego przekazu. Wyrafinowane formalnie obiekty Turewicz Lafranchi emanują egzystencjalizmem, kontemplacją codzienności, której doświadczamy. Nawiązują do cyklu życia i śmierci, do rytuałów przejścia.

Małgorzata Turewicz Lafranchi, Bez tytułu, 1993/2015, 125x36x24 cm, miedź

Małgorzata Turewicz Lafranchi, Kokony, 2005, wymiary zmienne, instalacja składająca się z 30 elementów, wata stalowa

Małgorzata Turewicz Lafranchi, Drzwi, 1996, 170×160 cm, płyta pilśniowa, stal miedziowana

Tytuł wystawy Prace Ręczne odnosi się natomiast do technik stosowanych przez artystkę. Medytacyjny proces plecenia, nicowania, przerabiania to sposób na przepracowanie codzienności, tego co życie nam przynosi. Praca tego typu stanowi niejako tradycję rodzinną artystki – jej mama była nauczycielką prac ręcznych w szkole. Obiekty Turewicz Lafranchi powstałe w latach 90. pomimo tego, że nieznane młodszemu pokoleniu w Polsce, okazują się być ważnym punktem odniesienia dla praktyki artystów urodzonych w latach 80., opierających swoją twórczość na doświadczeniu i poetyckiej analizie detali życia codziennego.

Prace Ręczne, widok wystawy

Małgorzata Turewicz Lafranchi, Wieża Babel, 1994, 20x23x20 cm, siatka mosiężna, miedziana i stalowa

Prace Ręczne, widok wystawy