„Pobierz szablon, złóż karton i zajrzyj do środka” Michała Jaszkowskiego w Galerii PIX.HOUSE
Tytuł projektu został zaczerpniętym ze strony producenta Google Cardboard – budżetowej wersji okularów do VR[1]. Zainteresowało mnie jak w XXI wieku, gdzie na każdym kroku słyszymy o nowych rozwiązaniach technologicznych, otrzymujemy jako dostęp do wirtualnej rzeczywistości urządzenie składające się z kawałka kartonu, plastikowych soczewek, gumki z rzepem i magnesów. Zaciekawiła mnie materialność tego urządzenia, oraz jego połączenie z ekranem telefonu. Ekran w mojej pracy przyjmuję jako granicę, przekaźnik obrazu cyfrowego i sposób na jego przywoływania w formie znanej człowiekowi, podstawowe narzędzie dostępu do wirtualności. Jak twierdzi Boris Groys, oryginalne obrazy cyfrowe nie istnieją, są jedynie plikiem: strumieniem informacji cyfrowych, które stają się widoczne tylko wtedy, gdy są wykonywane lub wystawiane, jak to było w programie[2]. Na ekranie zauważamy oznaki obydwu światów, po jednej stronie wyświetlany obraz składający się z pikseli, po drugiej refleksy, odciski palców, kurz jako oznaki naszej obecności, wszystko to zaciera się na ekranie naszych urządzeń. Przechodzenie pomiędzy rzeczywistością a wirtualnością, obrazem a rzeczywistością, wirtualnością a materialnością jest dla mnie istotne z perspektywy mojej pracy artystycznej.
Obrazy pozornie rzeczywiste, które znajdują się gdzieś pomiędzy fotograficzną rejestracją a obrazami wyrenderowanymi są wynikiem mojej refleksji na temat wpływu wirtualu na naszą codzienność. Interesuje mnie moment, w którym nasza rzeczywistość zaczyna jawić się bardziej wirtualną. Wyszukiwałem więc w mojej przestrzeni prywatnej elementy, które w swojej formie i dzięki prostym przetworzeniom, głównie analogowym przywołują skojarzenia obrazów wygenerowanych cyfrowo. Chciałem przenieść zjawiska zauważane w przestrzeni internetowej, w której coraz większe ilości obrazów fotograficznych i renderów mieszają się ze sobą i przedstawić je w jak najbardziej materialnej formie. Wykorzystałem do tego celu przedmioty domowe, jak filiżanka, tkanina, czy nawet pumeks, z którymi na codzień nawiązujemy kontakt wręcz intymny. Analizuję w ten sposób również współczesną kulturę streamowania swojej prywatności oraz wizerunku w internecie, jednocześnie zestawiając ją z wirtualnością, w której „Człowiek staje się projektem i tym samym jak zabawka zostaje włączony do projektu [tworzenia] alternatywnych światów.”[3] Wykorzystuję więc w projekcie własny wizerunek, zarówno aby przedstawić swoje sceptyczne nastawienie do kultury selfie i zagadnień z tym związanych, oraz aby w połączeniu z kartonowym VR stać się narzędziem (hybrydą) pozwalającym na dostęp do wirtualnej rzeczywistości.
Michał Jaszkowski
Wystawa stanowi dyplom licencjacki zrealizowany pod opieką promotorów prof. Piotra Wołyńskiego i prof. Konrada Kuzyszyna (III i V Pracowania Fotografii Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu).
[1] Google Cardboard, https://vr.google.com/cardboard/, (dostęp 07.05.2019)
[2] D. Quaranta, In Your Computer, Collect the WWWorld. The Artist as Archivist in the Internet Age, 2011, s. 4 – 21.
[3] H. von Amelnuxen, Fotografia po fotografii. Przerażenie ciała w przestrzeni cyfrowej, „Artium Quaestiones”, nr 28, s. 211- 226.
Przypisy
Stopka
- Osoby artystyczne
- Michał Jaszkowski
- Wystawa
- Pobierz szablon, złóż karton i zajrzyj do środka
- Miejsce
- Galeria PIX.HOUSE, Poznań
- Czas trwania
- 14-16.06.2019
- Strona internetowa
- pix.house