„Overwrite / Discard / Save both” Inside Job: Uli Lucińskiej i Michała Knychausa w galerii :SKALA

„Now that we feel all nice and cozy, I’ll turn up the heat”– w ten sposób DOOM, najbardziej charakterystyczna postać z gry „QuakeIII:Arena” podsumowuje kolejny ukończony level, zapowiadając podniesienie poziomu trudności. Poszukując nowej mitologii, zgodnie z założeniami Mohammada Salemy’egoi Patricka Schabusa^[1], należy sięgać coraz głębiej w cyfrowe światy. Rzeczywistość, przyspieszającą w tempie, za którym nikt już nie nadąża, możemy jedynie konsumować. Mimo ruchów pozornych, pozostajemy bierni i bezsilni wobec coraz bardziej kompleksowego i wszechogarniającego systemu. Szukając miejsca, którego technokratyczny kapitalizm jeszcze nie spenetrował, wpadamy w coraz bardziej zaawansowane pułapki. Teorie, zwiastujące nadejście absolutnej Sztucznej Inteligencji segregującej organizmy „biologiczne” z precyzją protokolarną, tworzą nowe dystopie. Trudności z samoidentyfikacją w czasach płynnej tech-współczesności uniemożliwiają długofalowe planowanie społeczne, a co za tym idzie – skuteczny opór. Deterytorializacja, kolaps informacyjny, nowy autorytaryzm, uczenie maszynowe, algorytmizacja zachowań, mempolityka, nadzór, postprawda i trolling sprawiają, że (cytując jeden z komentarzy naTwitterze): „we have been totally fucked & brainwashed”!

Inside Job (Ula Lucińska, Michał Knychaus), „Overwrite / Discard / Save both”, widok wystawy

Inside Job (Ula Lucińska, Michał Knychaus), „Overwrite / Discard / Save both”, widok wystawy

Inside Job (Ula Lucińska, Michał Knychaus), „Overwrite / Discard / Save both”, widok wystawy

Inside Job (Ula Lucińska, Michał Knychaus), „Overwrite / Discard / Save both”, widok wystawy

Inside Job (Ula Lucińska, Michał Knychaus), „Overwrite / Discard / Save both”, widok wystawy

Inside Job (Ula Lucińska, Michał Knychaus), „Overwrite / Discard / Save both”, widok wystawy

Tytuł wystawy Overwrite/Discard/Save both odnosi się do polecenia pojawiającego się na ekranie komputera (lub innego urządzenia) podczas próby zapisu pliku o tej samej nazwie, co już znajdujący się w danym katalogu/folderze. System stawia użytkownika przed decyzją dotyczącą przyszłości plików, które mogą być rozumiane jako czysta informacja. Jednocześnie sugeruje, że nie jest możliwe zapisanie dwóch identycznie zdefiniowanych danych, dając dyrektywę ich rozróżnienia. Odnosi się to do wyboru,przed którym stajemy w obliczu gwałtownego rozwoju technologii, coraz częściej zastępujących człowieka lub poszczególne jego funkcje. W sytuacji zapisu plików na osobistym komputerze po stronie dyspozytora zostaje postawiony człowiek. Aktywna obserwacja hybrydalnego, opartego na technologii świata zmusza jednak do refleksji nad tym, czy aby na pewno to do nas należał będzie wybór przyszłości w momencie, kiedy osiągnięty zostanie punkt technologicznej „Osobliwości”^[2].

Inside Job (Ula Lucińska, Michał Knychaus), „Overwrite / Discard / Save both”, widok wystawy

Inside Job (Ula Lucińska, Michał Knychaus), „Overwrite / Discard / Save both”, widok wystawy

Inside Job (Ula Lucińska, Michał Knychaus), „Overwrite / Discard / Save both”, widok wystawy

Inside Job (Ula Lucińska, Michał Knychaus), „Overwrite / Discard / Save both”, widok wystawy

Lucińska i Knychaus za pomocą prezentowanych obiektów tworzą wielowarstwową narrację – budują rozproszoną, nielinearną mitologię przyszłości, która zamiast resentymentów oferuje kreację opartą na „punktach zapalnych” współczesności. Węzłem centralnym wystawy jest najnowsza wersja algorytmu „Poetbot”, która pozornie zaprojektowana do celów rozrywkowych, zbiera i przetwarza dane użytkowników^[3]. Kolejne obiekty tworzą sieć wzajemnie powiązanych, ale także do pewnego stopnia autonomicznych sensów. Wystawa Overwrite/ Discard/ Save Both to hipertekstualna opowieść o konkurujących ze sobą wizjach przyszłości. Immersyjna ekspozycja tworzy specyficzny environment krytycznie grający z odhumanizowaną, sterylną przestrzenią galerii. Narracja oparta na konkretnych poszukiwaniach teoretycznych dryfuje swobodnie w stronę wcale nie odległych prognoz rodem z literatury sci-fi.

——

Ula Lucińska i Michał Knychaus od kilku lat współtworzą kolektyw Inside Job. Ich praktyka artystyczna opiera się na realizowaniu projektów interdyscyplinarnych wykorzystujących najnowsze media i materiały. W centrum ich zainteresowania znajduje się proces konstruowania tożsamości, która tworzy się w odcięciu od udomowionych kontekstów kulturowych, na nieznanych terytoriach wizualnych i w przestrzeniach aktualizującego się języka. Estetyczne poszukiwania operują przede wszystkim subwersywnym inkorporowaniem modowych i subkulturowych elementów nowoczesności.

Wiele z dotychczasowych realizacji wykorzystuje kategorię „produktu”, rozumianego również jako produkt artystyczny, oraz jego funkcjonowaniem w ramach rozproszonych systemów. Inside Job uznaje sztukę za adekwatną platformę komunikacji pomiędzy ludźmi żyjącymi w hybrydycznym, postcyfrowym świecie. Swoje prace prezentowali podczas wystaw indywidualnych (m.in. Hot Wheels Projects, Ateny; galeria 9/10, Poznań) oraz zbiorowych (m.in. Athens Digital Arts Festival 2018, Ateny; Galeria SKALA, Poznań; Galeria DuflonRacz, Berno, Szwajcaria; Ostrale Biennale of Contemporary Arts, Drezno, Niemcy; Musrara Mix Festival, Jerozolima, Izrael; New Waves, Museum of Contemporary Arts, Virginia, USA; Callegenera Festival, Monterrey, Meksyk). W tym rokuznaleźli się w finaleprestiżowego międzynarodowego konkursu Artagon w Paryżu, a w 2016 roku za swoje działania otrzymaliNagrodę SantanderUniversidades. Dwukrotni stypendyści programu Instytutu im. Adama Mickiewicza Kultura Polska na Świecie.

^{[1] M. Salemy & Patrick Schabus, Abandoning Necropoesis Once & For All, (http://tripleampersand.org/abandoning-necropolitics-once-for-all/) dostęp: 02.06.2018.
[2] Zobacz: Ray Kurzweil, Nadchodzi Osobliwość, Warszawa 2005.
[3] http://www.poetbot.com/}