Najciekawsze wystawy. 19 – 25 września 2016
ŁÓDŹ. Temat związków muzyki i sztuki nie traci na atrakcyjności. Po wystawie 140 uderzeń na minutę, zorganizowanej przez Muzeum Sztuki Nowoczesnej w ramach festiwalu Open’er, Muzeum Sztuki w Łodzi zaprasza na przekrojową wystawę Notatki z podziemia, poświęconą undergroundowej scenie artystyczno-muzycznej państw bloku wschodniego. Przedział czasowy jest zakrojony ambitnie, bo od 1968 do 1994 roku – wystawa zahacza więc o takie gatunki jak jazz, pop, rock, ale i techno. Kuratorami wystawy są David Crowley i Daniel Muzyczuk, więc spodziewać się można, że podjęty przez nich temat zostanie zaprezentowany kompleksowo, przy uwzględnieniu ówczesnej sytuacji polityczno-społecznej krajów położonych na wschód od Żelaznej Kurtyny. Wernisaż 22 września. Będąc w Łodzi, warto wpaść także do Atlasa Sztuki na otwartą w zeszłym tygodniu wystawę malarstwa Stefana Gierowskiego, która potrwa do 16 października.
Jacek Kryszkowski
TORUŃ. CSW Znaki Czasu w Toruniu kojarzy się ostatnio głównie z takimi wystawami jak przegląd twórczości Jerzego Dudy-Gracza (nota bene, jest on bohaterem wrześniowego numeru „Szumu”), ale w tym tygodniu otworzy się tam wystawa o intrygującym charakterze. Kości wszystkich ludzi to pokaz dedykowany postaci Jacka Kryszkowskiego, legendarnemu artyście związanemu z Kulturą Zrzuty i radykałowi, którego krytyczne podejście do rzeczywistości artystycznej w końcu skłoniło do ucieczki z pola sztuki. W wystawie wezmą udział głównie artyści młodego i średniego pokolenia (m.in. Magdalena Angulska, Piotr Bujak, Justyna Górowska, Piotr Grabowski, Szymon Kobylarz, Diana Lelonek, Honorata Martin, Aleka Polis, Natalia Wiśniewska), którzy w swoich pracach poruszają problem napięcia istniejącego pomiędzy naturą i cywilizacją, oraz życiem i sztuką.
Communis, widok na pracę Jerzego Bogdana Szumczyka, Galeria Labirynt
LUBLIN. Po głośnej wystawie DE-MO-KRA-CJA lubelski Labirynt nie spuszcza z tonu i zaprasza na kolejną wystawę podejmującą kwestie społeczne. Otwarta 17 września Communis koncentruje się na modnym ostatnio temacie religii i duchowości, jako kategorii definiujących polską tożsamość. Wystawa zawiera w sobie także pytanie o rolę sztuki w budowaniu duchowej wspólnoty i charakter współczesnych praktyk artystycznych renegocjujących pojęcie religii, wiary i przeżycia duchowego.
BYTOM. W bytomskiej Kronice szykuje się kolejna wystawa powstała we współpracy z Galerią Wschód. Po solowej wystawie Mateusza Choróbskiego przyszła pora na Fakt niezajścia pozostaje – zbiorowy pokaz artystów mniej lub bardziej związanych z galerią Piotra Drewki, której status ciągle pozostaje niepewny. W tym kontekście temat wystawy wydaje się znaczący – problem zdarzeń, które teoretycznie powinny się wydarzyć, a mimo wszystko się nie wydarzyły, wydaje się definiować sam Wschód. Ciekawie zapowiada się także wystawa Szymona Szewczyka i Bartka Buczka Dywan to lawa, poświęcona refleksji o naturze przestrzeni mieszkalnej.
Anton Jaszusch, Żółty młyn, ok. 1921. Olej, płótno, 100 x 120 cm, Východoslovenská galéria Košice
KRAKÓW. Nowy sezon zaczyna się też powoli rozkręcać w Krakowie. 16 września w Międzynarodowym Centrum Kultury otworzyła się wystawa Koszycka moderna, będąca próbą prezentacji środowiska artystycznego Koszyc lat 20., bardzo wówczas aktywnego i twórczego, co w dużej mierze jest zasługą Josefa Poláka, dyrektora Muzeum Wschodniosłowackiego. W zbliżającym się tygodniu szykuje się z kolei otwarcie w Henryku. Wystawa Zespół Pieśni i Tańca Henryk, opiera się na kuratorskim eksperymencie Aleksandra Celusty – kurator wręczył współpracującym z galerią artystom list uznania, który przyjął formę obiektu zakupionego na pchlim targu. Jak odpowiedzieli na te podarki artyści, przekonamy się 24 września. Tym z kolei, którzy gotowi są na wycieczki poza stolicę Małopolski, polecamy wyprawę do Tarnowa, gdzie w BWA Tarnów trwa wystawa Aleksandry Bujnowskiej Zielono/Czarne, otwarta w ubiegłym tygodniu.
POZNAŃ. W tym tygodniu w Galerii Fotografii pf szykuje się otwarcie wystawy Eclipser Agnieszki Brzeżańskiej i Michaela Parta. Będzie ona kolejną odsłoną cyklu non-fiction, stawiającego pytanie o wiarygodność fotografii jako dokumentu. Jego kuratorką jest Dorota Walentynowicz. Wernisaż wystawy 20 września.
Hsu Che Ju, Oznaczone kwiatami i shamisen, 2012
WARSZAWA. Po wakacjach CSW Zamek Ujazdowski startuje z kolejną wystawą koncentrującą się na problemie funkcji sztuki współczesnej w zglobalizowanym świecie. Po Kurzu i wystawie El Hadijego Sy przyszła pora na Duchy wspólnoty, na której zobaczymy głównie artystów z Azji Południowo-Wschodniej, Chin kontynentalnych i Tajwanu. Zaproszeni artyści za pomocą poetyckiej metafory lub politycznego zaangażowania zadają pytanie o formy współczesnej wspólnotowości, które mogłyby być alternatywą dla dominujących sił geopolitycznych i ekonomicznych. Będąc w Zamku, warto też wpaść na otwartą w ubiegłym tygodniu wystawę Przemysława Branasa PRACA-TECHNIKA, której narracja opleciona jest wokół postaci gen. Józefa Bema.
24 września w Galerii Studio otwiera się wystawa Po wiecu, kuratorowana przez Dorotę Jarecką i Barbarę Piwowarską. Motywem przewodnim pokazu są publiczne zgromadzenia – manifestacje i wiece powstające w odpowiedzi na znaczące wydarzenia polityczne ostatnich kilkudziesięciu lat na świecie. Jak podają kuratorki, inspiracją dla wystawy są obchody polskiego Października – 24 października 1956 roku nowy sekretarz KC PZPR Wiesław Gomułka ogłosił z Trybuny Honorowej na Placu Defilad nowy, liberalny kurs polityczny. Był to kluczowy moment polskiej Odwilży, który był zarazem początkiem jej końca. Sztuka prezentowana na wystawie powraca jednak do problemu społecznego protestu, który jest podjęty przez artystów na różne sposoby.
Ryszard Winiarski, Gra nr 7, 1976, wł. Starak Collection
Patrząc na współczesne malarstwo myślicie „e tam, też tak potrafię”? W takim razie polecamy wam wizytę w Spectra Art Space MASTERS, gdzie 24 września otwiera się wystawa Ryszarda Winiarskiego. Zbudowana jest ona wokół koncepcji Salonu Gier, opracowanej w latach 70. Zakłada aktywne uczestnictwo widza w procesie tworzenia dzieła, pomyślanego jako rodzaj gry, stworzonej w oparciu o klasyczny model gry planszowej i strategicznej. Na wystawie w Spectra Art Space MASTERS zostanie pokazany zestaw 7 gier, które 1976 roku zostały zaprezentowane na wystawie w Kunstcenrum Badhius w Gorinchem. Pokaz dopełniają inne prace Winiarskiego, znajdujące się w kolekcji Anny i Jerzego Staraków.
20 września w galerii Supermarket Sztuki (która dzieli siedzibę z galerią Wizytującą) rozpocznie się wystawa Joanny Pawlik Czy to jest nierealny taki plan?. Twórczość Pawlik koncentruje się wokół problemu niepełnosprawności i jej także poświęcona jest nowa wystawa. Artystka konfrontuje na niej osoby niepełnosprawne z pełnosprawnymi, stając się przełamać dystans i uprzedzenia im towarzyszące. Na wystawie będzie można odsłuchać nagrania koncertu Wiktora Okroja Nie wasz się pisać i recitalu Agaty Wąsik Podnoszę lampę w stronę złotych drzwi, w reżyserii Joanny Pawlik, oraz obejrzeć najnowsze filmy tej artystki.
POPE.L, Wspaniała Biała Droga, 22 mile, 9 lat, 1 ulica (wersja Whitney#2), 1990, kadr z wideo © Pope.L. Dzięki uprzejmości artysty i Mitchell-Innes & Nash, Nowy Jork.
Muzeum Sztuki Nowoczesnej, tymczasowo pozbawione większego budynku, stawia w tym sezonie na performans. Już w najbliższą środę (21.09) rozpocznie się tam półtoramiesięczny cykl Na końcu języka. Performans i wojna słów, w ramach którego wystąpią Cara Benedetto, Jeremiah Day, Wojciech Kosma i Pope L. W nazwie projektu kryje się jego główny cel, czyli badanie obszarów pozawerbalnych oraz ich roli w czasach zaostrzających się politycznych sporów i językowych wojen. Istotną częścią projektu jest także stworzenie i pierwsza odsłona archiwum polskiego performansu, pomyślanego jako otwarty zbiór prezentujący najważniejsze zjawiska z tej dziedziny.
Magazyny WGW
Warsaw Gallery Weekend to już zwyczajowo wydarzenie, które symbolicznie inauguruje jesienny sezon artystyczny w Warszawie. W porównaniu do ubiegłego roku, na mapie WGW pojawi się kilka nowych podmiotów – na przykład galeria Wschód, Biuro Wystaw czy przybyła specjalnie na tę okazję poznańska galeria Rodríguez. Odpadła natomiast galeria Kohana, która po rozstaniu z Martą Czyż przeżywa kryzys tożsamościowy i jakościowy. Plan wydarzeń towarzyszących otwarciom w galeriach stanowi z kolei wypadkową propozycji instytucji publicznych (oprowadzania po wystawach, magazynach etc.) oraz prób nadania wydarzeniu bardziej międzynarodowego charakteru – jest więc dyskusja Learning from Berlin moderowana przez przedstawicieli Culture.pl i Frieze czy tegoroczne wydarzenie extra, czyli Not Fair w Pałacu Kultury i Nauki. Co jest kitem, a co hitem tegorocznego WGW? Na pewno polecamy wyprawę do Fundacji Galerii Foksal na Kolekcję Artura Żmijewskiego, galerii Kasia Michalski na wystawę Rafała Dominika, feministyczną wystawę siedmiu konceptualistek w Artonie, Truciznę Adama Jastrzębskiego w galerii Propaganda oraz Syndrom Gauguina w Lokalu_30, gdzie zobaczycie prace trójki artystów: Filipa Berendta, Ewy Juszkiewicz i Katyi Shadkovskiej. Ale żeby w pełni przekonać się o jakości tegorocznego WGW, warto odwiedzić wszystkie galerie i zapoznać się z programem WGW. Do zobaczenia na trasie!
