Mikołaj Małek w Bunkrze Sztuki

Mikołaj Małek, „Sprawdzian”, widok ogólny

Prezentacja prac Mikołaja Małka nie ma struktury narracyjnej. Znajdą się na niej powtórzenia motywów oraz tautologie podważające znaczenie oryginalności i wyjątkowości dzieła sztuki, a uwydatniające proces twórczy. W przypadku Małka jest to proces przetwarzania prywatnego zbioru obrazów. Artysta czerpie z podręczników, prasy, filmów oraz z otaczającej go codzienności. Ingeruje w pierwowzór, manipuluje formą, zestawia kolejne warianty i sugeruje możliwość dalszych przekształceń.

Mikołąj Małek, „Pendulum”, 2013

Mikołaj Małek, „The action”, 2013

Mikołaj Małek, „Hover board”, 2013

Sprawdzian mówi o dynamice powstawania dzieła oraz znaczeniu pamięci jako źródła wiedzy, przypomina o jej dynamice. Pamięć rozumiana jest tutaj zarówno jako pamięć biograficzna, jak i mechanizm przekazywania treści kulturowych, głównie zaś jako operujące obrazem pole estetyczne podatne na powtórzenia, deformacje czy przeinaczenia.

Mikołaj Małek, „Sprawdzian”, widok ogólny

Mikołaj Małek, „Sprawdzian”

Punktem wyjścia dla działań artysty jest fascynacja graficznym przedstawieniem teorii i modeli naukowych, które wyposaża w poetykę z pogranicza snu i jawy. Małek ujawnia zainteresowania archeologią i futurologią. Czerpie z estetyk science fiction, które ulegając przedawnieniu, wracają w nowej odsłonie, przystosowane do nowych warunków i technologii.

Mikołaj Małek, „Sprawdzian”

Mikołaj Małek, „A face”, 2013

Mikołaj Małek, „Saturn”, 2013

U Małka strzałka czasu nie jest prowadzona po linii prostej, lecz po okręgu, przez co kategorie przyszłości i przeszłości ulegają rozmyciu, futurologia może wyprzedzać archeologię, a skutek przyczynę.

Mikołaj Małek, „Sprawdzian”