„Marian Bogusz” w Galerii Miejskiej we Wrocławiu

Język malarski Mariana Bogusza rozwijał się przez dziesięciolecia wraz z kształtowaniem się jego artystycznej osobowości. W swoich poszukiwaniach twórca wyszedł od sztuki figuratywnej, by sukcesywnie kierować swoją uwagę ku abstrakcji. Stopniowo syntetyzował i geometryzował formy, aby potem upraszczać je do rytmicznych siatek pionów, poziomów i skosów, a w końcu skupić się na badaniu malarskiego potencjału linii. Przez cały okres swojej artystycznej działalności Bogusz intensywnie eksperymentował z kolorem i materią, przez jakiś czas pozostając pod silnym wpływem sztuki informel. Badał różne techniki, sięgając na przykład po metodę malowania ogniem (fumage) czy realizując wykonywane przy użyciu najrozmaitszych materiałów asamblażowe kompozycje. Twórca poszukiwał także w obrębie malarskiego podłoża, testując możliwości zamszu, weluru czy blachy aluminiowej. Estetyczna różnorodność prac Bogusza, napędzana jego silnym przekonaniem o konieczności podejmowania przez artystę nowatorskich kroków, znajdowała odzwierciedlenie również w jego pracy scenograficznej i obiektach przestrzennych.

„Marian Bogusz”, widok wystawy

„Marian Bogusz”, widok wystawy

„Marian Bogusz”, widok wystawy

„Marian Bogusz”, widok wystawy

„Marian Bogusz”, widok wystawy

„Marian Bogusz”, widok wystawy

„Marian Bogusz”, widok wystawy

„Marian Bogusz”, widok wystawy

Pomimo eksperymentatorskiego zacięcia twórcy, idee przyświecające jego sztuce pozostawały niezmienne. Bogusz przez całe swoje życie pozostawał wierny koncepcji dowartościowania intelektualnego i emocjonalnego pierwiastka dzieła. Niezmiennie badał problem przestrzenności w obrazie. Deklarował on również przekonanie o społecznej roli artysty oraz przyświecającej mu misji docierania ze sztuką do jak najszerszego grona odbiorców i czynienia jej oczywistym elementem ludzkiej codzienności.

Organizowana w przestrzeniach wrocławskiej Galerii Miejskiej wystawa Marian Bogusz ma za zadanie uhonorować ogromny wkład tego niezwykłego twórcy w kształtowanie się awangardowych postaw na gruncie polskiej, XX-wiecznej sztuki.