„Kto Wołka sieje, zbiera burzę” Agnieszki Zacharczuk w HOS Gallery

„Prace prezentowane na wystawie są moją osobistą podrożą w świat zapominanej rodzimej mitologii – „niesamowitej słowiańszczyzny”, refleksją nad językiem symbolicznym, a w końcu trawestacją, głęboko zakorzenionych w świadomości, archetypowych wyobrażeń o uniwersalnym charakterze na grunt teraźniejszości. Poruszanie się w obrębie szczątkowo zachowanej mitologii słowiańskiej wyrasta z „osobistych mitologii”- historii, wydarzeń i opowieści zasłyszanych w dzieciństwie. Wydają się być odległym i zniekształconym echem przesądów i wierzeń z pradawnych czasów. To co łączy je z teraźniejszością to uniwersalny charakter pewnych koncepcji myślowych, wspólnych wszystkim kulturom. Nie jest to jednak zero-jedynkowe przeniesienie, a próba zrozumienia rzeczywistości w której się znajdujemy, poprzez pryzmat koncepcji przechowywanych w ludzkiej podświadomości”.

Agnieszka Zacharczuk

Agnieszka Zacharczuk, „Dwa oblicza feminizmu – Mokosz”, 2019, akryl na płótnie, 150 x 100 cm

Agnieszka Zacharczuk, „Dwa oblicza feminizmu – Południca”, 2019, akryl na płótnie, 150 x 100 cm

Agnieszka Zacharczuk, „Kto Wołka sieje, zbiera burzę”, widok wystawy, fot. Anna Bujniewicz

Agnieszka Zacharczuk, „Kto Wołka sieje, zbiera burzę”, widok wystawy, fot. Anna Bujniewicz

Ludowa przestroga kto sieje wiatr, (ten) zbiera burzę skierowana jest do osób wywołujących zamieszanie i niepokój, a które z powodu swych poczynań powinny liczyć się z przykrymi konsekwencjami. Tytułowy wołek to trudny do wykrycia oraz odporny na niesprzyjające warunki szkodnik żerujący w zmagazynowanym ziarnie, to także bohater opowieści babci artystki, porywający dzieci depczące zboże. Wołek – niepozorne stworzenie jest sprawcą ogromnych szkód i zapowiedzią nieszczęść i klęsk.

Opierając się na mądrości przodków, Zacharczuk opowiada historię o współczesnym człowieku, który swym nieodpowiedzialnym działaniem przyczynia się do niszczenia środowiska, zmian klimatu, eskalacji konfliktów społecznych i budowaniu wrogich postaw wobec osób o innych poglądach, wyznaniach, czy orientacji. W swojej twórczości artystka odwołuje się do pradawnych wierzeń Słowiańskich oraz folkloru polskiej wsi, poszukuje w nich treści o charakterze uniwersalnym i ponadczasowym.

Agnieszka Zacharczuk, „Kto Wołka sieje, zbiera burzę”, widok wystawy, fot. Anna Bujniewicz

Agnieszka Zacharczuk, „Kto Wołka sieje, zbiera burzę”, widok wystawy, fot. Anna Bujniewicz

Agnieszka Zacharczuk, „Kto Wołka sieje, zbiera burzę”, widok wystawy, fot. Anna Bujniewicz

Na wystawę składają się dyplomowe prace autorstwa studentki warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Agnieszka Zacharczuk dyplom malarski realizuje pod opieką Jarosława Modzelewskiego, z kolei aneks z animacji powstawał pod kierunkiem Przemysława Adamskiego. W animacjach oraz obrazach z cyklu Pęknięcia artystka sięga do postaci z panteonu słowiańskich bóstw (m.in. Mokosz, Perun, Swaróg), teorii archetypów Junga i Eliadego, a także historii rodzinnych, zasłyszanych w dzieciństwie. Zacharczuk dokonuje reinterpretacji i trawestacji fantastycznych i ludowych wątków do poruszenia zagadnień i problemów będących nieodłącznym elementem współczesności.

Katarzyna Piskorz