„Kości i pióra” Apolonii Dwurnik w MCSW Elektrownia

„Kości i pióra” to pierwsza w Radomiu indywidualna wystawa Poli Dwurnik. W Mazowieckim Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia mieszkająca w Warszawie artystka – oddana przede wszystkim malarstwu i rysunkowi – zaprezentuje prace z trzech wybranych cykli.

Pierwszy z nich „Nokturny” to nigdy niepokazywane w Polsce alternatywne autoportrety. Bodźcem do ich powstania był wypadek na nartach w 2002 roku, na skutek którego w kręgosłup artystki wprowadzono cztery tytanowe śruby. Kilka miesięcy później powstał pierwszy autoportret oparty na zdjęciu rentgenowskim. Wizerunek artystki, a z czasem także innych portretowanych, przedstawiony jest poprzez fragmenty szkieletu i kości. Scenografię buduje zaś przypominająca kosmos głęboka czerń.

Pola Dwurnik, „Kości i pióra”, MCSW Elektrownia, fot. Marcin Kucewicz

Pola Dwurnik, „Kości i pióra”, MCSW Elektrownia, fot. Marcin Kucewicz

Pola Dwurnik, „Kości i pióra”, MCSW Elektrownia, fot. Marcin Kucewicz

Pola Dwurnik, „Kości i pióra”, MCSW Elektrownia, fot. Marcin Kucewicz

Pola Dwurnik, „Kości i pióra”, MCSW Elektrownia, fot. Marcin Kucewicz

Pola Dwurnik, „Kości i pióra”, MCSW Elektrownia, fot. Marcin Kucewicz

Pola Dwurnik, „Kości i pióra”, MCSW Elektrownia, fot. Marcin Kucewicz

Prace Sylwii Zawiślak, wystawa „Kości i pióra”, MCSW Elektrownia, fot. Marcin Kucewicz

Kolejny cykl „Apolonia” inspirowany jest żywotem imienniczki artystki – męczennicy i świętej Kościoła. W powstających od kilku lat na papierze i na płótnie pracach Pola Dwurnik multiplikuje wizerunek heroicznej aleksandryjki, nie po raz pierwszy czerpiąc z bogactwa ikonografii chrześcijańskiej i nadając jej aktualny wymiar. Portrety świętej stają się pretekstem, aby wrócić do legendy o świętej, której los dzielą również współczesne kobiety. Ostatni cykl „Seria główna” to powstałe specjalnie na wystawę wielkoformatowe olejne papugi, które także nawiązują do tego, co znamy z kultury i literatury. Ich pierwowzorem jest papuga Loulou – przyjaciółka, powierniczka, w końcu uosobienie Boga i potwora – należąca do starej i samotnej Félicité z opowiadania „Prostota serca” Gustave’a Flauberta. Z obrazów Poli Dwurnik emanuje przyjemność, jaką artysta czerpie z procesu tworzenia, kompozycje są starannie przemyślane, a zestawienia kolorystyczne wyrafinowane. Wszystko to czyni pięknym i pociągającym wizerunki, u których podstaw stały ból, męczeństwo i strach. Tym samym malarka przywraca wiarę w niesłabnącą siłę figuratywnego narracyjnego malarstwa.

Pola Dwurnik, „Św. Apolonia”, 30×30 cm, 2020, olej na płótnie

Pola Dwurnik, „Szpony”, 292x230cm, 2021/2022, olej na płótnie, fot. archiwum artystki

Pola Dwurnik, „Kości i pióra”, MCSW Elektrownia, fot. Marcin Kucewicz

Pola (Apolonia) Dwurnik – ur. w 1979 roku w Warszawie. Artystka wizualna. Główne obszary jej działalności artystycznej to malarstwo olejne, różne formy rysunku, litografia i self-publishing. Jest autorką ośmiu książek artystycznych, z których najbardziej znana to „Dziewczyna na płótnie / Girl on Canvas” – zbiór autorskich interpretacji jej malarstwa takich autorów, jak Olga Tokarczuk, Maria Poprzęcka, Piotr Lachmann i innych W latach 2004–2005 stypendystka i rezydentka Laurenz-Haus Stiftung w Bazylei. Obrazy i rysunki Poli Dwurnik były pokazywane na wystawach zbiorowych i solowych w Daniel Benjamin Gallery w Londynie, The Space Station Gallery w Londynie, Kunsthaus Baselland w Bazylei, Narodowym Muzeum Sztuki XXI wieku MAXXI w Rzymie, Centrum Kultury Krasnoye Znamya w Sankt Petersburgu, HAU 2 w Berlinie, Narodowej Galerii Sztuki Zachęta w Warszawie, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, Muzeum Sztuki Współczesnej MOCAK w Krakowie, Trafostacji Sztuki w Szczecinie, Galeriach BWA w Tarnowie, Kaliszu, Bielsku-Białej, Zielonej Górze i Nowym Sączu, Galerii Arsenał w Białymstoku i innych. Prace Poli Dwurnik znajdują się w kolekcjach Muzeum Narodowego w Gdańsku, Muzeum Sztuki Współczesnej MOCAK w Krakowie, Muzeum Współczesnego Wrocław, Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN w Warszawie, Muzeum w Sosnowcu, oraz w kolekcjach prywatnych na całym świecie. Współpracuje z Krupa Gallery we Wrocławiu oraz magazynem artystycznym „Postmedium”.