„Język geometrii. Trwałość sztuki” w BWA Katowice

Wystawa „Język geometrii. Trwałość sztuki” stanowi wydarzenie podejmujące kilka istotnych zagadnień. Podstawowym jest problem geometrii, którą posługują się na różny sposób wszyscy uczestnicy pokazu. Jest ich 56 i reprezentują 9 krajów Europy oraz Stany Zjednoczone i Kanadę. Drugim ważnym zagadnieniem, podkreślonym tytułem ekspozycji, jest trwałość sztuki. Wszyscy artyści uczestniczący w pokazie zobligowani zostali do przekazania swoich rozważań o losach sztuki w kontekście starożytnej maksymy ars longa, vita brevis, dzięki czemu powstaje obszerna i ciekawa antologia ich wypowiedzi wokół tego tematu.

Główny też powód, dla którego nasza wystawa powołana została do życia, związany jest nierozerwalnie z przemijaniem. Ekspozycja ta stanowi bowiem swego rodzaju podsumowanie Międzynarodowych Plenerów dla Artystów Posługujących się Językiem Geometrii, które zainicjowane zostały w 1983 r. przez Bożenę Kowalską i prowadzone przez nią odtąd przez 36 lat, początkowo w Białowieży, potem w Okunince, Orońsku i w ciągu ostatnich 10 lat w Radziejowicach pod patronatem Mazowieckiego Centrum Sztuki Współczesnej „Elektrownia” w Radomiu.

Dzięki tym corocznym spotkaniom i udziałowi w nich polskich i zagranicznych, wybitnych artystów – jak Roman Opałka, Jan Pamuła, Eduard Steinberg, Rita Ernst, Heinz Mack, Hellmut Bruch czy Jean-Pierre Viot – stworzone zostały trzy muzealne kolekcje sztuki wzbogacając nasz kraj o dzieła wielkiej wartości artystycznej i nie tylko.

„Język geometrii. Trwałość sztuki”, widok wystawy

„Język geometrii. Trwałość sztuki”, widok wystawy

„Język geometrii. Trwałość sztuki”, widok wystawy

„Język geometrii. Trwałość sztuki”, widok wystawy

„Język geometrii. Trwałość sztuki”, widok wystawy

„Język geometrii. Trwałość sztuki”, widok wystawy

„Język geometrii. Trwałość sztuki”, widok wystawy

„Język geometrii. Trwałość sztuki”, widok wystawy

Co zaś szczególnie ważne dominują wśród wszystkich uczestników plenerów twórcy, którzy zgodnie z nazwą tych spotkań traktują geometrię w sztuce nie jako przyjętą formułę, ale jako język przekazu myśli i wzruszeń. Warto pamiętać, że był to w sztuce pradziejów ludzkości najstarszy język przekazu informacji, sięgający czasów paleolitu.

Każdy artysta na naszej wystawie reprezentowany jest co najmniej dwiema pracami wypożyczonymi z kolekcji radomskiej i dla porównania jedną lub dwiema, które powstały w ostatnich latach.