„Jan Lebenstein” w Miejskiej Galerii Sztuki w Łodzi

Wystawa pomyślana jest jako obszerna retrospektywa prac tego wybitnego artysty, zbiegająca się z przypadającą w tym roku 90. rocznicą jego urodzin. W jej ramach prezentowane są różnorodne dzieła Jana Lebensteina, należące do polskich kolekcjonerów: Marii i Marka Pileckich, Urszuli i Piotra Hofman oraz kolekcjonera z Sopotu. Ekspozycja, traktując w sposób wieloaspektowy drogę twórczą i postać artysty, obejmuje ponad 70 jego dzieł: obrazów olejnych, gwaszy, rysunków i grafik, pochodzących z różnych okresów jego twórczości. Całość ma na celu zaprezentowanie Jana Lebensteina jako jednej z najważniejszych figur polskiej sztuki drugiej połowy XX wieku. Wystawa została zorganizowana przez Państwową Galerię Sztuki w Sopocie we współpracy z Agencją Zegart, towarzyszy jej katalog.

Jan Lebenstein, „Bez tytułu”, 1962, gwasz, długopis, papier, 43,5 x 32 cm, kolekcja Marii i Marka Pileckich

Jan Lebenstein, „Bez tytułu”, 1965, gwasz, ołówek, pastel, papier, 57,5 x 38 cm, kolekcja Marii i Marka Pileckich

Jan Lebenstein, „Bez tytułu”, niedatowany, gwasz, kredka, długopis, papier, 31 x 23,5 cm, kolekcja prywatna Sopot

Jan Lebenstein, „Matrimonium”, niedatowany, tusz, pastel, papier, 31 x 25 cm, kolekcja prywatna Sopot

Jan Lebenstein, „Casbah”, 1971, olej, płótno, 129 x 88 cm, kolekcja Urszuli i Piotra Hofman

Jan Lebenstein, „Odrzucenie”, 1968, technika mieszana, papier, 26 x 20 cm, kolekcja Urszuli i Piotra Hofman

„Jan Lebenstein”, widok wystawy, fot. Małgorzata Dzięgielewska

„Jan Lebenstein”, widok wystawy, fot. Małgorzata Dzięgielewska

„Jan Lebenstein”, widok wystawy, fot. Małgorzata Dzięgielewska

„Jan Lebenstein”, widok wystawy, fot. Małgorzata Dzięgielewska

„Jan Lebenstein”, widok wystawy, fot. Małgorzata Dzięgielewska

„Jan Lebenstein”, widok wystawy, fot. Małgorzata Dzięgielewska

Jan Lebenstein (ur. 1930 w Brześciu nad Bugiem, zm. 1999 w Krakowie) – polski malarz, grafik, ilustrator książek, znany i ceniony w kraju i za granicą. W latach 1948-1954 studiował malarstwo w Akademii Sztuki Pięknych w Warszawie pod kierunkiem Artura Nachta-Samborskiego. W 1959 roku wziął udział w I Biennale Młodych w Paryżu, zdobywając Grand Prix. W 1960 roku mieszkał we Francji, gdzie odniósł międzynarodowy sukces artystyczny. Uprawiał oryginalną odmianę malarstwa figuratywnego, włączając doń elementy abstrakcyjne i surrealistyczne. Tworzył głównie fantazyjne kompozycje z motywami ludzko-zwierzęcymi, pełne ekspresji i symbolicznej poetyckości. O swojej twórczości tak mówił w jednym z wywiadów: Moje obrazy są metaforami emocjonalnymi. Ich zadaniem jest narzucić widzowi, dobitnie, ale bez taniego wrzasku, przeżycie jakiegoś dramatu emocjonalnego, który staram się pokazać za pomocą spontanicznej przenośni.