„Historia czasu wolnego” Weroniki Zalewskiej w Złotym Kiosku

Jak pisze Weronika Zalewka o swojej pracy: Historia czasu wolnego to instalacja audiowizualna tworząca narrację o kondycji młodej dziewczyny/artystki w późnokapitalistycznych realiach prac dorywczych, niewidzialnych umów, kreatywnego kombinowania i ekonomii daru. Między chęcią ciepłego głosu, a powtarzalnością sklepowych dialogów, między plastikowymi workami po warzywach codziennie lądującymi w koszu, a nieskończoną siatką exceli zawieszoną w chmurze, tworzę refleksję o próbie znalezienia balansu i sprawczości, żeby odwrócić hierarchie choćby na własne potrzeby. Tworzę sztukę z warzywniaczej pracy, bo oznacza to metry darmowego materiału i research w godzinach pracy… ale też demonstruje charakter czasu wolnego jako odbicia czasu pracy. Historia czasu wolnego to refleksja o żonglowaniu między opcją jeden, a opcją trzy, o dylematach wobec etyki pracy i ekonomii czasu, i o cichych perwersjach i szarych strefach tworzonych przez tych, którzy pociągają za sznurki. Czas wolny spędzany na wyplataniu siatek jest ironicznym odniesieniem do marksistowskiej teorii zakładającej czas wolny, który rozwija i przekształca jednostkę, która może następnie wrócić do pracy odmieniona, z szczerszą wiedzą o sobie i o społeczeństwie. Praca tworzy człowieka, a potem człowiek-artysta tworzy pracę…

Weronika Zalewska, „Historia czasu wolnego”, widok wystawy, fot. Jerzy Wypych

Weronika Zalewska, „Historia czasu wolnego”, fot. Jerzy Wypych

Weronika Zalewska, „Historia czasu wolnego”, widok wystawy, fot. Jerzy Wypych

Weronika Zalewska, „Historia czasu wolnego”, widok wystawy, fot. Jerzy Wypych

Weronika Zalewska, „Historia czasu wolnego”, widok wystawy, fot. Jerzy Wypych

Weronika Zalewska, „Historia czasu wolnego”, widok wystawy, fot. Jerzy Wypych

Weronika Zalewska jest artystką intermedialną, absolwentką Królewskiej Akademii KASK w Gandawie. Mieszkając w Belgii działała w kolektywie School of Love – platformie tworzącej eksperymentalne rozwiązania dla edukacji artystycznej i instytucji kultury. W swojej pracy Weronika zajmuje się zagadnieniami krajobrazu miejskiego, relacji społecznych, futurologii i ekologii. Praktykuje codzienne formy oporu i wierzy, że światu (nam) potrzebna jest sztuka jako sposób otwartego, eksperymentalnego myślenia i działania – zarówno w aktywizmie, jak i w ekonomii. Aktualnie studiuje na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie / Wydział Sztuki Mediów. Pokazywała swoje prace m.in. w Galerii Arsenał w Białymstoku, w ramach Departamentu Obecności Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie i w Miejskim Ośrodku Sztuki w Gorzowie Wielkopolskim.