„Gorgona. Prace z kolekcji Marinko Sudaca” w Fundacji Profile

Wystawa prezentuje kolektyw artystyczny działający w Zagrzebiu w latach 1959–1966/68, którego działalność należała do najważniejszych manifestacji neoawangardowych ruchów lat 60.

Gorgona była duchową i intelektualną wspólnotą, tworzoną przez zaprzyjaźnionych artystów i historyków sztuki, których połączyły wspólne zainteresowania, artystyczny radykalizm i niechęć wobec „socjalistycznego modernizmu” promowanego przez politykę kulturalną ówczesnej Jugosławii.

Do jej ścisłego grona należeli malarze: Josip Vaništa, Julije Knifer, Marijan Jevšovar, i Đuro Seder; rzeźbiarz Ivan Kožarić; architekt Miljenko Horvat oraz historycy sztuki i krytycy: Radoslav Putar, Matko Meštrović, Dimitrije Bašičević znany pod pseudonimem Ivan Mangelos.

Działania grupy powstałej pod koniec lat 50. antycypowały późniejszą konceptualizację sztuki, praktyki mail artu i performensu. W jej kolektywnych działaniach zacierały się granicę pomiędzy codziennymi czynnościami i uprawianiem sztuki, która polegała m.in. na wspólnym spędzaniu czasu, spacerach, wycieczkach, rozmowach, wymianie korespondencji. Według słów lidera grupy, Josipa, Vaništy, Gorgona miała istnieć „w sferze idei”.

„Adoracja”, 1966, dokumentacja akcji zrealizowanej podczas wystawy Julije Knifera w Miejskiej Galerii Sztuki Współczesnej w Zagrzebiu, fot. Branko Balić, dzięki uprzejmości Marinko Sudac Collection

Đuro Seder, „Kompozycja”, 1963

„Gorgona. Prace z kolekcji Marinko Sudaca”, widok wystawy

„Gorgona. Prace z kolekcji Marinko Sudaca”, widok wystawy

„Gorgona. Prace z kolekcji Marinko Sudaca”, widok wystawy

„Gorgona. Prace z kolekcji Marinko Sudaca”, widok wystawy

Josip Vaništa, „Zbiorowy dowód osobisty”, 1961, 11 fotografii na płótnie, dzięki uprzejmości Marinko Sudac Collection

„Gorgona. Prace z kolekcji Marinko Sudaca”, widok wystawy

Aktywność grupy obejmowała różne akcje, wyrażanie poglądów w Kwestionariuszach, dzielenie się refleksjami w Myślach miesiąca, prowadzenie galerii nazwanej Studio G i wydawanie antymagazynu Gorgona. Każdy numer antymagazynu był autorską realizacją jednego twórcy. Działania Gorgony cechowała ironia i przewrotne poczucie humoru, a dystans wobec ówczesnej rzeczywistości przejawiał się w postawie „aktywnego eskapizmu”.

W ramach wystawy prezentowane są prace poszczególnych członków grupy, dokumentacja z ich wspólnych działań i z wystaw prezentowanych w Studio G, kolejne numery antymagazynu Gorgona oraz archiwalia w postaci tekstów i korespondencji.