„Gerard Kwiatkowski – Retrospektywa” w Galerii EL

Gerard Kwiatkowski, Model koncepcji autostrady, 1977-2004, plexi

Gerard Jürgen Blum Kwiatkowski urodził się w 1930 r. w Faulen (dzisiejsze Ulnowo – przed II Wojną Światową miejscowość przygraniczna w dawnych Prusach Wschodnich). Po wojnie zamieszkał w Elblągu. Był współzałożycielem i kierownikiem Klubu Młodej Inteligencji „Czerwona Oberża” (1956-1961), następnie inicjatorem i kierownikiem Laboratorium Sztuki Galeria EL w latach 1961-74. Inicjator i kurator pięciu edycji Biennale Form Przestrzennych w latach 1965-1973, będących przeglądami i sympozjami sztuki poszukującej (neokonstruktywizm, konceptualizm, kino rozszerzone, performance). W 1974 roku wyjechał na stałe do Niemiec. Od tego też czasu realizował ideę „stacjonizmu” w sztuce, zakładając w różnych miejscach tzw. stacje sztuki (w klasztorze Cornberg, zamku Rittersheim, w Hünfeld, Fuldzie, Bad Hersfeld, Kleinsassen i innych). Od 1975 roku prowadzi Wolną Akademię Sztuki w Hünfeld, a w 1990 roku otwiera Museum of Modern Art – z kolekcją o profilu międzynarodowym, skupiającą prace twórców o rodowodzie konstruktywistycznym. W 1993 roku zakłada Muzeum Artystów „Forum Sztuki Konkretnej” w Erfurcie oraz Muzeum Sztuki Reduktywnej w Świeradowie Zdroju.

Gerard Kwiatkowski – Retrospektywa, widok wystawy, Galeria EL

Gerard Kwiatkowski, Multiple, technika mieszana, 1975

Gerard Jürgen Blum-Kwiatkowski zaczął działać twórczo w latach 50-tych. Malował wówczas kompozycje fakturowe, zbliżone do poetyki informel i malarstwa materii. W latach 60-tych tworzył metalowe geometryczne formy. Poszukiwania artystyczne doprowadziły Kwiatkowskiego do postulatów redukcji formy i tworzenia „konstelacji energii czasowych”. Prace te, złożone z czarnych sześcianów o jednakowych wymiarach mają, zdaniem artysty, reprezentować wielowymiarową rzeczywistość i oddziaływać swą wewnętrzną energią, sumą nagromadzonej w kostkach „energetyczności”. Autor jest kreatorem „stanów wyjątkowych”, które tworzą: on, jako artysta, odbiorcy i przestrzeń, jaka ich otacza oraz „energie czasowe” elementów jego dzieła. „Stan wyjątkowy”, zdaniem Kwiatkowskiego, to swego rodzaju dialog twórcy z odbiorcą. Sztuka według definicji artysty jest bowiem obszarem między dziełem a widzem. Sztuka sytuuje się w „polu napięć”, jakie powstaje między wytworem artystycznym, a jego odczuciem. Autor pragnie tym samym sprowokować odczucia odbiorcy i sprawić, by pogłębił on swoją refleksję o rzeczywistości. Celem istnienia dzieł jest konstruowanie wyższego stopnia świadomości widza. Takiej świadomości, która pozwoliłaby jemu samemu na tworzenie.

Gerard Kwiatkowski – Retrospektywa, widok wystawy, Galeria EL

Inną pasją Gerarda Kwiatkowskiego jest gromadzenie dzieł sztuki artystów współczesnych z całego świata, w tym z Polski. W swych zbiorach posiada ponad dwa tysiące prac. Część jego zbiorów została przekazana w 2011 r. Centrum Sztuki Galerii EL. W tym celu we wnętrzu Galerii powstała dwukondygnacyjna empora, na której prezentowana jest kolekcja Museum of Modern Art.

Gerard Kwiatkowski, Model muralu poezji konkretnej Otwarta Książka, Huenfeld – Parkplatz Goldrein

Gerard Kwiatkowski, Kompozycja, technika mieszana, 1958

O tym co można znaleźć na wystawie mówi jej kurator, Jarosław Denisiuk: „Staraliśmy się więc wybrać te charakterystyczne dla jego twórczości i to począwszy od jego prób malarskich, a skończywszy na ostatnich pracach. Obok najbardziej rozpoznawalnych prac, jak choćby konstelacja nimb czasowych, chcieliśmy pokazać obiekty malarskie i konceptualne.”

Gerard Kwiatkowski – Retrospektywa, widok wystawy, Galeria EL

Gerard Kwiatkowski, z cyklu Zamknięty obiekt 1993-1998, MDF

Gerard Kwiatkowski – Retrospektywa, widok wystawy, Galeria EL