„Foyer” Kasi Kmity w Kinie Muranów

Kodra, technika, w której Kasia Kmita realizuje prace z wystawy Foyer, pochodzi z tradycji kultury ludowej. Figuratywna łowicka wycinanka służyła do przedstawiania ważnych zdarzeń z życia wspólnoty, takich jak święta i rytuały. Kmita używa jej jako narzędzie tworzenia wizualnych zapisów współczesnego życia społecznego.

Kmita łączy zainteresowanie kodrą z fascynacją kinem i możliwościami jakie stwarza użycie kinematograficznego języka w kreowaniu nieruchomego obrazu.

Jeżeli spojrzeć na prace Kasi Kmity jak na formę non-camerowego filmu, to trzeba by mówić o „kinie” paradokumentalnym. Wszystkie przedstawione tu postaci i sceny zostały przez artystkę zobaczone, zapamiętane i odtworzone w technice wycinanki.

Foyer jest kontynuacją projektu Panorama horyzontalna, który artystka pokazała podczas MFF Nowe Horyzonty we Wrocławiu w 2019 roku.

Bohaterką tamtej wystawy była publiczność festiwalu. Artystka przedstawiała ludzi, których połączyła potrzeba wspólnego przeżywania filmowych obrazów.

Nową wystawę Kmita umieszcza w foyer kina Muranów. To wnętrze zajmuje szczególne miejsce w emocjonalnej topografii warszawskich kinomanek i kinomanów. Muranów jest instytucją będącą ośrodkiem i symbolem kultury filmowej. Jego foyer stanowi przedsionek sal projekcyjnych, w których filmów się nie konsumuje, lecz się je przeżywa.

W tym szczególnym foyer Kmita inscenizuje seans przed seansem. Z figuratywnych wycinanek buduje wielowątkową instalację. Narracja wystawy opowiedziana jest językiem organizowanym przez kinematograficzną gramatykę. Montaż, cięcie, kadr, zbliżenie. Przewodniczką w tej opowieści jest postać Bohaterki, która migruje między kolejnymi scenami. Wszelkie podobieństwo do osób i zdarzeń jest zamierzone i nieprzypadkowe, akcja przenosi się z miejsca na miejsce, postaci są z życia wzięte, nie wyłączając fikcyjnej Bohaterki, która jest porte parole autorki.

Kasia Kmita, „Noc w Arsenale”, 2020, fot. Kasia Kmita

Kasia Kmita, „Widzą wszystko”, 2020, fot. Kasia Kmita

Kasia Kmita, „Ona”, 2020, fot. Kasia Kmita

Kasia Kmita, „Ona dwa razy”, 2020, fot. Kasia Kmita

Kasia Kmita, „Foyer”, widok wystawy, fot. Bartosz Górka

Kasia Kmita, „Ona nadąsana”, 2020, fot. Kasia Kmita

Kasia Kmita, „Koleżanka z liceum”, 2020, fot. Kasia Kmita

Kasia Kmita, „Foyer”, widok wystawy, fot. Bartosz Górka

Kasia Kmita, „Plaża”, 2020, fot. Kasia Kmita

Kasia Kmita, „Parada”, wycinanka, 2020

Kasia Kmita, „Foyer”, widok wystawy, fot. Bartosz Górka

Kasia Kmita, „Foyer”, widok wystawy, fot. Bartosz Górka

Kasia Kmita, „Tańcząca”, 2020, fot. Kasia Kmita

Kasia Kmita, „Foyer”, widok wystawy, fot. Bartosz Górka

Kasia Kmita, „Ona”, wycinanka, 2020

Kasia Kmita (ur. 1972) – absolwentka malarstwa na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Brała udział w licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych, w Polsce i za granicą. Nagradzana w polskich i zagranicznych konkursach malarskich.

W 1996 otrzymała Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki „Promocje ’96”. W 1998 w „Konkursie im. Eugeniusza Gepperta” otrzymała Nagrodę Rektora Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. W 2006 roku za serię prac łączących elementy polskiego folkloru i popkultury została nagrodzona naBiennale Sztuki Młodych „Rybie Oko”. Nagrodzona wyróżnieniem magazynu „Łossskot” dla najciekawszych postaci kultury 2007 roku. Dwukrotna stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2011, 2017).

W swojej twórczości posługuje się skrupulatnie dopracowaną formą wycinanki. W barwnych kompozycjach artystka zawiera spostrzeżenia na temat współczesnej kultury, trendów i stylu życia. Uważnie obserwuje przemiany zachodzące w społeczeństwie, analizuje pragnienia i mechanizmy rządzące zachowaniem i psychiką człowieka.