„FEEDBACK” Lindy Lach w Stroboskopie
Spotkałyśmy się w Stroboskopie 25 lutego, dzień po rozpoczęciu zakrojonego na szeroką skalę ataku Rosji na Ukrainę. Dyskutowałyśmy o frywolności otwierania wystawy w czasie, gdy po drugiej stronie granicy toczy się wojna, gdy miliony ludzi uciekających przed wojną są przesiedlane do naszych społeczności, okolicznych miast, miasteczek i wsi. Postanowiłyśmy więc opóźnić wystawę o dwa tygodnie, mając nadzieję, że będzie to wystarczający czas, aby ta straszliwa inwazja się zakończyła. Ponad miesiąc później wojna trwa nadal, a Ukraińcy walczą o swój kraj, o jego niezależność od imperialistycznej próby kolonizacji. Nie widać końca wojny, potrzeby stają się coraz bardziej dramatyczne – dostęp do żywności, wody i leków jest blokowany, bomby spadają na cele cywilne, korytarze humanitarne są ostrzeliwane, kobiety i dziewczęta są gwałcone, cywilni jeńcy wojenni wywożeni do tajnych rosyjskich obozów, zwierzęta głodują, a rodziny są rozdzielane – a życie poza strefą wojny bezdusznie toczy się dalej. I tak, bez ogródek, w miejscu, w którym się angażujemy i z którego obserwujemy, gościmy wystawę o homeostazie – koncepcji, nad którą Linda Lach zastanawiała się przez ostatnie kilka lat.
Homeostaza to poszukiwanie równowagi, balansu. Zjawisko homeostazy jest bezpośrednio związane z fizjologią i odnosi się do organizmów żywych traktowanych jako układy zamknięte. Możliwe jest jednak zastosowanie tej teorii w szerszym kontekście, na przykład w odniesieniu do zmian społecznych. Jako pojęcie jest ona zawsze nierozerwalnie związana z organizmami żywymi jako ich podstawowa technika przetrwania.
Co zatem dzieje się z organizmem, który nie osiągnął homeostazy lub którego homeostaza została zakłócona? Organizm będzie starał się do niej powrócić za wszelką cenę. Jeśli nie będzie w stanie tego zrobić, pojawi się zjawisko zmiany. Może ono trwać przez pewien czas i prowadzić do nieodwracalnych skutków, łącznie z całkowitym załamaniem. Oczywiście zdarzają się wyjątki, kiedy np. organizm przystosowuje się do nowej rzeczywistości i zaczyna na nowo próbować osiągnąć homeostazę. Przykładem może być stanie na rękach; wbrew temu, co kiedyś sądzono, udowodniono, że stanie na rękach i życie ,,do góry nogami” nie powoduje śmierci, lecz zmusza organizm do innego działania, ustanawiając homeostazę w granicach zmodyfikowanego stanu.
Komponenty ,,FEEDBACK” składają się z dwóch części: serii rysunków ściennych i rzeźby z mlekiem.
Jako ludzie rozwinęliśmy bardzo złożoną i wielowarstwową symbolikę mleka, która wynika bezpośrednio z jego zasadniczej natury: jako ssaki, pierwszy kontakt z mlekiem matki jest nieświadomym procesem zachodzącym w pierwszych tygodniach i miesiącach naszego zależnego od niej życia. W miarę jak oddalamy się od matki, nasze stałe spożywanie mleka staje się związane z pewnego rodzaju powrotem do okresu narodzin, a materialną formą tego powrotu jest przede wszystkim mleko krowie.
W produkcji i konsumpcji pożywienia, w dążeniu do równowagi, doświadczamy procesu sprzężenia zwrotnego. Jest to interakcja sygnałów stanu końcowego (wyjściowego) procesu lub systemu z jego sygnałami referencyjnymi (wejściowymi). Każdy człowiek w swoim systemie jest również swoim obserwatorem, jeśli poprzez sprzężenie zwrotne otrzyma jasną informację o stanie, w jakim się znajduje, fakt ten natychmiast i radykalnie zmienia jego percepcję i funkcjonowanie (wynik).
„Przyszło mi do głowy, że feedback w tym sensie może być rodzajem trawienia, które nigdy nie dochodzi do skutku, tak jakbyśmy patrzyli na wspomnienia jak na wiecznie niestrawione resztki, przez które nie jesteśmy w stanie poruszać się w teraźniejszości. Że jest to pewnego rodzaju zawieszenie lub blokada, której głównym celem jest utrzymanie tego stanu cofnięcia”.
Przypisy
Stopka
- Osoby artystyczne
- Linda Lach
- Miejsce
- Stroboskop Art Space, Warszawa
- Czas trwania
- 8.04–13.05.2022
- Osoba kuratorska
- Kathryn Zazeński, Martyna Stołpiec
- Fotografie
- Michał Rybacki
- Indeks
- Linda Lach Stroboskop Art Space
