„Entropia na linii” w Galerii Entropia

Zainicjowany w czasie zamknięcia galerii sztuki projekt „Entropia na linii” – nie negując konieczności i technologicznych walorów kontaktowania się i przekazów w sieci – koncentruje się na obecności i rozwijaniu aktywności w sferze realnej. Tytuł, ironicznie nawiązujący do angielskiego terminu „online”, którego w praktyce życia codziennego można mieć szczerze dość, zmaterializował się w Galerii Entropia w trybie „offline” w postaci napisu „entropiaonline” ułożonego na podłodze z linii świetlnej podłączonej do prądu. Materialność tej elektrycznej linii obrazuje napięcie pomiędzy sferami „on” i „off” – ich opozycyjność i niejednoznaczność. Zmysłowa forma napisu scalająca 3 w 1: przedmiot, znak i znaczenie, stanowi adekwatną dla naszego czasu aporię „obecności”. Jednocześnie jednak oświetla i wskazuje drogę wyjścia z tej opozycji: po linii – od statyki punktu widzenia/siedzenia ku dynamice ruchu i działania. Przywołanie wieloznaczności pojęcia linii oraz kontekstów i komunikatów językowych związanych z linią – byciem poza i na linii, byciem włączonym i wyłączonym, wirtualnym i materialnym, zdalnym czy tu i teraz… to „zaczepka” do ich twórczego przepracowania w wielu formach i za pomocą różnorodnych mediów. Swoista gra zaproponowana przez Entropię.

Ułożenie przez kuratorów tytułowej linii projektu stanowiło jego moment „0” – pretekst i kontekst dla aktywności artystycznej. Pretekst otwierał szeroką formułę uczestnictwa w projekcie, ale w kontekście rozwijanej w czasie przestrzennej kompozycji o jednym stałym kształcie konstrukcyjnym i elementach zmiennych. Przyjęta strategia organizowania przestrzeni projektu, daleka od pospolitego ruszenia czy zrzuty, pozwoliła zaistnieć w obrębie klarownej struktury wielu wzajemnie nieprzystającym składowym, nie zubażając przy tym polisemiczności tematu i unikalności jego artystycznych aktualizacji w Entropii. Realna przestrzeń Galerii stała się laboratorium twórczym i otwartą sceną działań w ramach powstającej kumulacyjnie, stopniowo i we wzajemnej, choć ze względu na ograniczenia związane z pandemią, rozciągniętej w czasie inspiracji i interakcji pomiędzy artystami.

Jerzy Kosałka, „NOT ONLINE NOT OFFLINE ONLY A TWISTED LINE”, fot. Mariusz Jodko

Magda Grzybowska, „Same koncówki”, fot. Andrzej Rerak

Mira Boczniowicz, „Ciągłe połączenie”, fot. Mariusz Jodko

„Entropia na linii”, widok wystawy, fot. Mariusz Jodko

Emanuel Geisser, „The Helix”, Alicja Linart, „Cienkie niebieskie linie”, fot. Andrzej Rerak

Julita Gielzak, „Różewicz na 33-metrowej linii”, fot.M.Jodko

„Entropia na linii”, widok wystawy, fot. Mariusz Jodko

The Self Preservation Society, „The Flammable Chart”, fot. Andrzej Rerak

Od pierwszego tygodnia roku w Galerii odbyło się 10 performansów o bardzo zróżnicowanym charakterze – konceptualnym, choreograficznym, parateatralnym, mówionym, filmowym, rysunkowym czy dźwiękowym. Na swój czas czeka jeszcze jeden performans – końcowy – o charakterze siłowym. Efektem wybranych działań performatywnych były materialne obiekty – autorskie prace – sukcesywnie konfigurowane w układzie przestrzennym offline. Materializowanie się wystawy przebiegało także inną drogą. Część prac to odpowiedzi artystów przesłane pocztą, siecią czy dostarczone w inny sposób. Są wśród nich takie, które dotarły w postaci elementów do zamontowania zgodnie z instrukcją. Są przyniesione bezpośrednio do Galerii przez zainspirowanych tematem artystów. Jest też klasyczny mail-art, czyli cykl 12 autorskich kartek pocztowych, które mistrzyni suspensu – Poczta Polska – dostarczała Entropii z opóźnieniem i zupełnie nie po kolei, ale jednak! Wszelkie działania i prace były filmowane, dokumentowane i sukcesywnie publikowane na www i fanpage’u Galerii, a do projektu równolegle rozwijanego online również dołączyło – oczywiście zdalnie – kilkoro artystek i artystów pracami w formie wideo.

Zakresy sfer online i offline projektu nie pokrywają się i tylko łącznie mogą dać obraz całości, zwłaszcza ze względu na zmienność sfery offline w czasie oraz efemeryczny charakter większości działań w obrębie wystawy.

Alicja Jodko