„Drugie ciało” Dominiki Kowyni w BWA Olsztyn

Refleksyjne, umykające jednoznacznym interpretacjom, niedające się zaszufladkować – takie jest malarstwo Dominiki Kowyni. Wędrując dalej, zdajemy sobie sprawę, że rzeczywistość, do której zaprasza nas artystka to krwiobieg, w którym emocje splatają się z chaosem współczesności.

Tytułowe „Drugie ciało”, nie jest przyjemną opowieścią. To historia osobności, a zarazem szukania wspólnej siły – dawania i brania. To poligon myśli, w którym do głosu dochodzi opresyjność, a wraz z nią próba zrozumienia, jak sobie z nią radzić będąc kobietą i malarką.

Dominika Kowynia, „Drugie ciało”, BWA Olsztyn, fot. Jakub Zdanowicz

Dominika Kowynia, „Drugie ciało”, BWA Olsztyn, fot. Jakub Zdanowicz

Dominika Kowynia, „Drugie ciało”, BWA Olsztyn, fot. Jakub Zdanowicz

Dominika Kowynia, „Drugie ciało”, BWA Olsztyn, fot. Jakub Zdanowicz

Dominika Kowynia, „Drugie ciało”, BWA Olsztyn, fot. Jakub Zdanowicz

Dominika Kowynia, „Drugie ciało”, BWA Olsztyn, fot. Jakub Zdanowicz

Na wystawie w olsztyńskim BWA prezentowane są głównie prace z lat 2021-2020, jednak towarzyszą im nieco starsze realizacje jak „Manewry” (2018). Zasiane wówczas ziarno myśli, dzisiaj dojrzało i wdarło się z impetem w pole intensywnych rozważań wewnętrznych. Kowynia widzi więcej, wcześniejsze problemy pojawiają się w nowym świetle – już nie tylko z perspektywy inteligentnego komentarza rzeczywistości, którą artystka bacznie obserwuje, ale również z bezpiecznej przestrzeni własnego „ja”.

Tym razem malarka powraca do problematyki kobiecej. Podejmuje wątki czarnych protestów, a tym samym opresyjności i hierarchicznego zniewolenia, zwracając uwagę na istotność wielogłosu i wzajemnego wsparcia. Przeciwwagą dla zbiorowej siły jest kruchość intymnych relacji pomiędzy kobietami – matką, a córką, malarką i kobietą, innymi artystkami, a także z samą sobą. Towarzyszy temu próba znalezienia własnego miejsca w tym kobiecym łańcuchu zależności. I choć ściąga on na dno, z czasem daje siłę, by się od niego odbić.

Dominika Kowynia, „Drugie ciało”, BWA Olsztyn, fot. Jakub Zdanowicz

Dominika Kowynia, „Drugie ciało”, BWA Olsztyn, fot. Jakub Zdanowicz

Dominika Kowynia, „Drugie ciało”, BWA Olsztyn, fot. Jakub Zdanowicz

Dominika Kowynia, „Drugie ciało”, BWA Olsztyn, fot. Jakub Zdanowicz

Ta gorzka wizja sukcesywnie rozpadającego się świata, z własnym spojrzeniem na zniewalanie kobiecego życia, silnie przeplata się z osobistymi doświadczeniami. Jak to u Dominiki Kowyni bywa, nie znajdziemy jednoznacznych odpowiedzi czy lekarstwa na bolączki współczesności, raczej natkniemy się na meandry nawarstwiających się znaczeń, którymi malarka żongluje niczym wprawiona akrobatka. Zatrzymuje nas i obezwładnia w kokonie własnych myśli. I choć może nam się zdawać, że drugie ciało jest jakimś rozwiązaniem, po chwili zdajemy sobie sprawę, że po raz kolejny zawodzi…

Dominka Kowynia urodziła się w 1978 r. Studiowała na katowickiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie od kilkunastu lat pracuje, głównie jako asystentka w pracowni Malarstwa Andrzeja Tobisa. Zrealizowała wiele wystaw indywidualnych i brała udział w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych. W 2012 roku otrzymała stypendium Marszałka Województwa Śląskiego. Ostatnio swoje prace pokazywała o m.in. w ramach wystaw grupowych: „Kto napisze historię łez” w MSN w Warszawie (2021), „Problemy pierwszego świata, czyli życie przed śmiercią” w Rondzie Sztuki w Katowicach (2019), „Farba znaczy Krew” w MSN w Warszawie (2019), w Fundacji Stefana Gierowskiego w Warszawie (2018), a także podczas Biennale Malarstwa „Bielska Jesień” w Galerii Bielskiej BWA w Bielsku-Białej (2015 i 2017 – gdzie otrzymała wyróżnienie pisma NN6T). W 2020 r. prezentowana była jej indywidualna wystawa w Galerii Bielskiej BWA w Bielsku-Białej oraz w Galerii Foksal w Warszawie.