„Driving Fast Nowhere” w Polansky Gallery

Na początku.

W pierwszej minucie Zoe Barcza patrzy prosto w oczy Melanie Bonajo i grzecznie pyta: „Ile godzin dziennie pracujesz, kochana?”… tak jakby to stulecie nigdy się nie wydarzyło.

od lewej: Tan Lin, Harm van den Dopel, Niko Princen (film), Raphaela Vogel, Thomas Jeppe

Thomas Jeppe

Później.

Lars Holdhus siedzi naprzeciwko Chrisa Coya w lokalu 24/7, mieszając zimną kawę. Pięć śniadań później, jedna szybka poprawka, tysiąc lat. Thomas Jeppe, Martin Kohout i Piotr Łakomy dołączają do stolika w zwolnionym tempie.

od lewej: od lewej: Harm van den Dopel, Niko Princen, Thomas Jeppe; obiekt z przodu Raphaela Vogel

Wcześniej.

Dzień letniego przesilenia, Tan Lin stoi z boku z Petrosem Morisem, paląc papierosa. Tańczymy wszyscy nie znając kroków, ale znając muzykę. Bez potrzeby rozmowy. Raphaela Vogel, Niko Princen i masa ciał przepływających na krawędzi zmierzchu.

Splatając się w kręgach i skrzyżowaniach, nosimy na sobie imiona trzęsące się za szybko, by je przeczytać.

od lewej: Petros Morris, Lars TCF Holdhus

Tan Lin (ekran)

od lewej: Piotr Łakomy, Chris Coy, Zoe Barcza

Harm van den Dorpel zamierza opowiedzieć dowcip o czekaniu.

W końcu.

Jadąc szybko donikąd.