„Dom rodzinny” Michała Ostrowskiego w galerii Pola Magnetyczne

Z końcem roku to właśnie dom rodzinny jest na ustach każdego. Wybrzmiewa on tym bardziej intensywnie w obliczu nadchodzących świąt, zwłaszcza gdy pozostajemy świadkami kryzysu humanitarnego u progu Europy. Świat przedstawiony przez malarza, mimo landrynkowych kolorów, nie ma w sobie nic słodkiego. Nieustannie toczą się walki, nikt nikogo nie słucha, mimo że każdy ma coś do powiedzenia, a ludzie-puzderka warczą na siebie przy wtórze ryku silników, otoczeni jaskrawymi kolorami i wybuchami emocji.

Michał Ostrowski, Happy Ending – Lucy in a Sweater, 2021, dzięki uprzejmości Galerii pola Magnetyczne

Michał Ostrwski, Now, 2021, dzięki uprzejmości Galerii Pola Magnetyczne

W pierwszym odruchu dom kojarzy się z dachem nad głową i bezpieczeństwem, ale gdy wyobrazimy sobie jego elementy składowe, możemy dostrzec, że odzwierciedla on nasze relacje ze światem i sposoby, w jakich go zamieszkujemy. Drzwi, okna, korytarze, progi są pośrednimi polami negocjacji tego, co wewnątrz, z tym, co na zewnątrz, wiecznym zetknięciem prywatnego z publicznym. Dom jest także miejscem, w którym budujemy relacje z innymi, czasami konfliktowe lub hierarchiczne, jest przestrzenią wypracowywania modus vivendi, współżycia z człowiekiem oraz w ogóle innymi gatunkami – chociażby zwierzętami. Dom to też piwnica i pamięć nie tak dawnych czasów, które drzemią pod ziemią, jak strachy pod łóżkiem dziecka.

Michał Ostrowski, Dom rodzinny, widok wystawy, fot. dzięki uprzejmości galerii Pola Magnetyczne

Michał Ostrowski, Dom rodzinny, widok wystawy, fot. dzięki uprzejmości galerii Pola Magnetyczne

Michał Ostrowski, Dom rodzinny, widok wystawy, fot. dzięki uprzejmości galerii Pola Magnetyczne

Michał Ostrowski, Dom rodzinny, widok wystawy, fot. dzięki uprzejmości galerii Pola Magnetyczne

Styl malarski Ostrowskiego kojarzy się z komiksem, z graffiti, a także – a może przede wszystkim –z tradycją groteski. Ale może na przekór temu terminowi, wywiedzionemu przecież wprost z fantastycznych malowideł w zapomnianych piwnicach pod Złotym Domem Nerona, domu jako takiego w obrazach młodego malarza nie ma. Bokserzy, intelektualiści, obdartusy, ludzie-zwierzęta, zwierzęta-ludzie oraz inne bestie, z których składa się teratologia Ostrowskiego, nie występują pod osłoną nocy, lecz w biały dzień, pod gołym niebem. Być może zapomnieliśmy już, że sam rozum – w swojej fantazji absolutnej wiedzy naukowej i technicznej kontroli – rodzi własne potwory.

Michał Ostrowski, Dom rodzinny, widok wystawy, fot. dzięki uprzejmości galerii Pola Magnetyczne

Michał Ostrowski, Dom rodzinny, widok wystawy, fot. dzięki uprzejmości galerii Pola Magnetyczne

Michał Ostrowski, Dom rodzinny, widok wystawy, fot. dzięki uprzejmości galerii Pola Magnetyczne

Michał Ostrowski, Dom rodzinny, widok wystawy, fot. dzięki uprzejmości galerii Pola Magnetyczne

„Dom Rodzinny” to pierwsza wystawa indywidualna i debiut Michała Ostrowskiego.