„Czuwaga” Barbary Janczak w Synagodze Wysokiej

W niedzielę 1 grudnia 2024 w Krakowie otwiera się wystawa tkaniny artystycznej autorstwa Barbary Janczak. Wystawa poświęcona jest tematyce mindfulness oraz możliwości praktykowania wschodniej myśli medytacyjnej w polskich warunkach. Odwołując się do tradycyjnej tkaniny dwuosnowowej z Podlasia artystka w twórczy sposób reinterpretuje charakterystyczne złudzenia optyczne oraz wrażenia wzrokowo-zmysłowe zachodzące w trakcie głębokiej medytacji.

widok wystawy „Czuwaga” Barbary Janczak w Synagodze Wysokiej, dzięki uprzejmości artystki

widok wystawy „Czuwaga” Barbary Janczak w Synagodze Wysokiej, dzięki uprzejmości artystki

widok wystawy „Czuwaga” Barbary Janczak w Synagodze Wysokiej, fot. Barbara Janczak, dzięki uprzejmości artystki

Barbara Janczak, „Motyl”, 09.2024, „Czuwaga”, Barbara Janczak, fot. Barbara Janczak, dzięki uprzejmości artystki

Tekst kuratorki
Zosia Małysa-Janczy

Wdech. Twoje ciało nieznacznie zagarnia przestrzeń. Jesteś tu i teraz, ale też tam i kiedyś. Czekasz, aż coś zaprze dech w piersiach, jednak wokół głównie reklamy, pasteloza i korki. W sumie lubisz ten miks pobudzający zmysły. Paź królowej na puszystym mleczu, powiew diesla na zimnym policzku. Chwasty wyłażące spod ozdobnych kamieni, niemiarowe drganie tramwaju przełamujące matematyczną logikę Bacha. Soczystą brzoskwiniową elewację z apetytem zjesz na deser.

Wydech. Wracasz do domu, chociaż nie swojego. Nie jesteś ani na wschodzie, ani na zachodzie. Ani na południu, ani na północy. Szukasz złotego środka. Aliansu produktywności i nudy, pożytku i beztroski. Smutek nadgodzin topisz w cieple boazerii. Otulasz się kocem.

Barbara Janczak, „Kaktus”, fot. Barbara Janczak, dzięki uprzejmości artystki

Barbara Janczak, „Inhale/Exhale 2″, fot. Barbara Janczak, dzięki uprzejmości artystki

Barbara Janczak, detal tkaniny „Bławatek”, fot. Barbara Janczak, dzięki uprzejmości artystki

Barbara Janczak, „Krwawnik”, fot. Barbara Janczak, dzięki uprzejmości artystki

Wdech. Koc unosi się.

Wydech. Tkanina opada. Wyciszasz oczy, uszy, usta, nos. Dekolonizujesz przestrzeń prywatną. Bodźce odbijają się od ciała zdumione jak miękka jest ta zbroja.

Wdech. Ręce leżą swobodnie wzdłuż ciała. Nikt nie pyta nad czym teraz pracujesz.

Wydech. Niesie cię fala ciepła. Uczucie oceaniczne bez oceanu na horyzoncie. Wystarczy samo ciało, tylko ciało, aż ciało. Dotykasz nim istoty świata, zbliżasz się do poczucia sensu.

Wdech. Otwierasz oczy. Rozglądasz się, patrzysz, przyglądasz, taksujesz wzrokiem ten wzór.

widok wystawy „Czuwaga” Barbary Janczak w Synagodze Wysokiej, dzięki uprzejmości artystki

Barbara Janczak, „Mlecz”, fot. Barbara Janczak, dzięki uprzejmości artystki

Barbara Janczak, „Łąka”, fot. Barbara Janczak, dzięki uprzejmości artystki

Barbara Janczak, detal tkaniny „Bławatek”, fot. Barbara Janczak, dzięki uprzejmości artystki

Wydech. Dzieła, które widzisz, są owocem wytężonej pracy ciała, choć utkane są maszynowo. Podobnie jak w przypadku tradycyjnej tkaniny dwuosnowowej z Podlasia, w pracach Barbary Janczak sploty są bardzo gęste, wizualnie nasycone. Trzeba dużej uważności, żeby je zaprojektować, a następnie utkać. I żeby je zobaczyć.

Wdech. Medytacja w splotach sacrum i profanum.

Wydech.