„Bownik. Bez tytułu” w Gdańskiej Galerii Miejskiej / ”Bownik. No title” at Gdańska Galeria Miejska

For English version scroll down

PL

Prace Bownika pokazywane są zwykle w cyklach związanych postkonceptualnym kluczem. Choć nieuważny widz łatwo może dać się im zwieść i uznać je za 'notatkę z rzeczywistości’. Cykle powstają w rytmach, które można by nazywać projektami badawczymi artysty poświęconymi różnym kulturowym fenomenom wraz z gamą erudycyjnych przypisów i odwołań. Fotografie nie są jednak ich dokumentacją, a raczej pracą laboratoryjną: Bownik aranżuje sytuacje, odtwarza obiekty, często tworzy sytuacje niemożliwe i nienaturalne – eksperymentalne. Te kolekcje obrazów wiązane są także rygorem wyboru fotograficznej konwencji – czysto użytkowych: jak fotografia policyjna czy muzealna; historycznych; a czasem nawiązujących do strategii używanych przez młodych ludzi do kreowania swoich awatarowo-facebookowych tożsamości.

Bownik, E-słodowy

Bownik, Bez tytułu

Co jednak stanie się gdy rozbijemy ten dobrze nam znany porządek? Wystawa w Gdańskiej Galerii Miejskiej łamie wszelkie spójne narracje i strategie towarzyszące powstawaniu dzieł Bownika, ale także nawyki percepcyjne ich odbiorców. Cykle rozpadają się i poddawane są rekontekstualizacji czy reinterpretacji. Jak pisał Walter Benjamin: Bo podobnie jak w zamierzchłych czasach dzieło sztuki, z racji faktu, że absolutny ciężar jego znaczenia spoczywa na wartości kultowej, stało się przede wszystkim instrumentem magii, który dopiero później doczekał się poniekąd uznania jako dzieło sztuki, tak dzisiaj dziełu sztuki, z racji faktu, że absolutny ciężar jego znaczenia spoczywa na wartości ekspozycyjnej, przypadają w udziale zupełnie nowe funkcje, wśród których wyróżnia się znana nam, artystyczna, a być może tę z kolei uzna się kiedyś za przypadkową.

Na wystawie obejrzeć będzie można także prace z cyklu Wschód Zachód współautorstwa Marceliny Guni.

Bownik, widok wystawy

Bownik, Rewers (Łowicz detal), 2017

Bownik, Bez tytułu, 2014

Bownik, widok wystawy

ENG

Bownik’s works are often exhibited in cycles connected to each other by a post-conceptual key, although an inattentive onlooker might easily be mislead by them and see them as a ‘note from reality.’ Cycles are created in rhythms that might be called artist’s research projects dedicated to different cultural phenomena and including a range of learned annotations and references. Photos are however no documentation, they are laboratory work rather: Bownik arranges situations, reconstructs objects, and often creates impossible and unnatural experimental situations. These collections of paintings are also bound by the clause of choice of the photographic pattern that is solely utilitarian: such as forensic or museum photography; historical, and sometimes referring to strategies used by young people for creating their avatars for Facebook profiles.

Bownik, Urna (fr. wideo), 2015

Bownik, Urna (fr. wideo), 2015

What will happen however if we shatter this order, so well-known to us? The exhibition at the Gdańsk City Gallery breaks all coherent narrations and strategies accompanying the creation of Bownik’s works, but also perceptual habits of recipients thereof. Cycles fall apart and undergo recontextualisation or reinterpretation. As Walter Benjamin used to say: Just as the work of art in prehistoric times, through the exclusive emphasis placed on its cult value, became first and foremost an instrument of magic which only later came to be recognized as a work of art, so today, through the exclusive emphasis placed on its exhibition value, the work of art becomes a construct with quite new functions. Among these, the one we are conscious of the artistic function may subsequently be seen as incidental.

The exhibition also includes works from the East-West cycle of which the co-author is Marcelina Guni.