„Black Mesa” Rafała Dominika w Galerii Arsenał w Białymstoku

Black Mesa, widok wystawy

Intensywne i zróżnicowane pod względem formalnym prace Rafała Dominika sytuują się w zupełnie innym obszarze niż oszczędne rzeźby Gizeli Mickiewicz. Mimo wielu różnic i odmiennego stosunku do materii artystycznej obojga artystów ich wystawy w Galerii Arsenał nie są zestawione przypadkowo.

Twórczość Rafała Dominika to eksplozja koloru, chwytanie wrażeń, szkicowanie odczuć realizowane przy użyciu szerokiej gamy technik, materiałów i zabiegów artystycznych. Dominika inspiruje kultura popularna, świetnie zaprojektowane ekspozycje sklepowe, przedmioty potoczne znalezione przypadkowo w rzeczywistości lub wyszukane za pośrednictwem Internetu. Artysta z łatwością korzysta z zasobów popkultury i wszelkich innowacji technologicznych. Mimo sporej dozy nonszalancji nie popada w przesadę. Z pewnością nieuzasadnione byłoby sprowadzanie jego sztuki do zwykłej eksploracji obszaru kiczu. Dominik dokonuje wielu drobnych przekroczeń, korzysta z całego spektrum możliwości, ale i bardzo prostych rozwiązań umożliwiających tworzenie przypominające zaawansowane technologicznie produkcje.

Black Mesa, widok wystawy

Rafał Dominik, Crystal, plexi, seria obiektów, 2014

Black Mesa, widok wystawy

Gizela Mickiewicz pracuje nad cyklem rzeźb wykonanych z tworzyw, które wynajdywano i patentowano na przestrzeni ostatnich kilku dekad. Żadnego z wykorzystanych materiałów dotychczas nie zastosowano na szerszą skalę np. w przemyśle. Uzyskane w wyniku laboratoryjnych eksperymentów tworzywa mają unikalne właściwości, jednak ich praktyczny potencjał pozostaje niewykorzystany. Artystka używa ich do tworzenia swoistych rzeźb-autoportretów. Forma prac jest równocześnie sublimacją właściwości konkretnego materiału – dużej lekkości i zarazem odporności, plastyczności i równocześnie wytrzymałości. Obiekty sztuki, wysmakowane i dopracowane formalnie, zaskakują warstwą znaczeniową. Materiały opracowane w formę minimalistycznych obiektów sztuki nie przywołują konkretnych skojarzeń, ponieważ nie można do nich odnieść żadnego znanego z życia zastosowania. To, z czym styka się odbiorca, to semantyczna niewiadoma zawarta w rzeźbiarskiej formie.

Black Mesa, widok wystawy

Black Mesa, widok wystawy

W pracach Dominika i Mickiewicz można dostrzec różne sposoby i cele wykorzystywania technologii czy materiałów o awangardowym potencjale. Równocześnie fundamentalną sprawą dla obydwojga artystów są klasyczne zagadnienia sztuki, jak choćby forma czy materia dzieła. W historii sztuki można znaleźć wiele paralel wykorzystywania przez artystów technologii i równoczesnego zainteresowania naukowców i inżynierów ich działaniami. Przykładem jest chociażby projekt Experiment in Art and Technologiesprowadzony w laboratorium Bell Telephone, w którym uczestniczyli m.in. Robert Rauschenberg, Andy Warhol i Jean Tinguely. Eksperymenty realizowane w latach 60. i 70. minionego wieku miały za zadanie nie tylko pomóc artystom w ich twórczych doświadczeniach, ale i prowadzić do społecznego rozpowszechniania przemian napędzanych przez technologię. Obserwacja twórczości współczesnych artystów wykorzystujących potencjał nowoczesnych wynalazków technologicznych i materiałowych, zarówno tych mało rozpowszechnionych, jak i wszechobecnych, rodzi szereg pytań o inkluzywność języka sztuki oraz jego zdolności asymilacyjne.

Black Mesa, widok wystawy