Wystawa Biotop Grzegorza Siembidy jest przedsięwzięciem kompleksowym i holistycznym. Cała przestrzeń galerii stanowi dopełnienie obrazów tworząc osobliwe środowisko.
Abstrakcje Siembidy pulsują jaskrawymi kolorami. Tworzą je formy nachodzące jedna na drugą, rozlewające się niczym jeziora na mapie, dodatkowo upstrzone punktami, zygzakami, pasami i spiralami. Specyficzna struktura tego malarstwa zdaje się być środowiskiem nieożywionym, w którym jakiś gatunek mógłby znaleźć habitat. Każdy z elementów jego wielkoformatowych płócien jest zależny od pozostałych; brak jednego składnika natychmiast zaburzyłby relacje w tym środowisku. Biotop jako wystawa jest układem, w którym niczego nie można dołożyć ani odjąć, aby nie zaburzyć equilibrium. Kreślone sprejem spirale przypominają ilustracje podwójnej helisy DNA, swoistego symbolu współzależności poszczególnych części od siebie nawzajem, ale także manifestacji życia i jego ewolucji w ogóle.
Jeśli próbować odczytywać proces twórczy jako metaforę ewolucji, to bez wątpienia można to robić na przykładzie praktyki Siembidy. Artysta pracuje cyklami, które oddziela od siebie wyraźną cezurą – przed rozpoczęciem pracy nad nowym, zasłania ukończone prace, a ściany zamalowuje na biało. Każdy nowy cykl ma swój początek w aseptyce; w laboratoryjnej sterylności powstają bastardy – kolaże podpatrzonych faktur. Kawałki podartych kartek występują w różnych wariantach, chociaż w ramach jednego cyklu posiadają wspólne jakości. Te „organizmy” przystosowują się do istnienia, przekształcają się w akryl, gwasz, sprej i pastel olejny na papierze bezkwasowym. Najbardziej rozwiniętą formę, do której zdają się prowadzić poszczególne etapy rozwoju, dzieła uzyskują na płótnie.
Biofilska skłonność Siembidy do demaskowania nieprzedstawialności życia i jego emanacji każe mu sięgać po paradoks. Użyte kształty przywołują obrazy materii nieożywionej, lecz jednocześnie wibrującej, jakby zachodziły w niej procesy życiowe, dokonujące się niejako na przekór, aby uwydatnić niepowstrzymywalną organicystyczną energię. Substytuując siedlisko, artysta nie oferuje niczego więcej niż jego surogat. Jest to test naszych możliwości adaptacyjnych; zgodnie z koncepcją Benjaminowskiej „drugiej natury” powinniśmy mu podołać, jako że Biotop jest strukturą opartą na inspiracji przyrodą.
Od strony formalnej sztuka Siembidy jest nie tylko spotkaniem taszyzmu z pop-artem; zawiera ona także jakości, które można wywodzić z biomorfizmu, a ponadto, poprzez zaproszenie widza do zbudowania swoistego ekosystemu, w intrygujący sposób rozszerza doświadczenie artystyczne o strategię partycypacyjną. Widz, będąc atrapą biocenozy, dopełnia biotop, domykając w ten sposób dzieło artysty. Wszystko, co żywe i organiczne stworzy ekosystem, a ewolucja zaadaptuje życie do funkcjonowania w nim.
– ROBERT DOMŻALSKI
***
Grzegorz Siembida jest absolwentem Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (dyplom na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. Andrzeja Bednarczyka). Od 2017 jest doktorantem na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN w Krakowie. Zajmuje się malarstwem i instalacją malarską. Jego pełne ekspresji prace są kolażem różnorodnych środków wyrazu artystycznego. W swojej sztuce artysta wykorzystuje zarówno doświadczenia i praktyki związane z nurtem amerykańskiej abstrakcji ekspresjonistycznej, jak i zabiegi artystyczne kojarzone z popartem czy sztuką ulicy. Animator kultury, koordynator projektów artystycznych. Swoje prace prezentował m.in. w CSW Zamek Ujazdowski w Warszawie, Muzeum Sztuki Współczesnej MOCAK, galeriach F.A.I.T., LeGuern, UFO Art Gallery i AS w Krakowie i Warszawie oraz Instytucie Polskim w Wiedniu. Jest laureatem Stypendium Twórczego Miasta Krakowa w dziedzinie Sztuki Wizualne 2020 oraz laureatem III Salonu Krakowskiego w 2020. Mieszka i pracuje w Krakowie.
Stopka
| Artystka / Artysta | Grzegorz Siembida |
| Wystawa | Biotop |
| Miejsce | UFO Art Gallery, Kraków |
| Czas trwania | 18.03 -16.04.2022 |
| Fotografie | Irenka Kalicka |
| Strona internetowa | www.ufoart.gallery/ |
| Indeks | Grzegorz Siembida UFO Art Gallery |
