„Alfabet” w Fundacji Profile

Alfabet prezentuje działania artystyczne operujące pismem, tekstem wizualnym, literą stającą się obrazem. Ideą wystawy jest pokazanie przenikania się we współczesnej sztuce sposobów komunikacji właściwych lekturze tekstu i percepcji wizualnej.

Pokazane są prace artystów różnych generacji, nawiązujących do rozmaitych tradycji i będących rzecznikami różnych przekonań artystycznych. Wspólnym mianownikiem jest posługiwanie się pismem, pisanie rysunkiem, obrazem, fotografią, kolażem, ciałem, łączenie wizualności sztuki z jej tekstualnością. Praktyki prezentowanych artystów ukazują niejednoznaczność zjawisk, w których pisanie i litera są efektem wizualizacji doświadczeń: pisanie jako rysowanie, obrazowanie pismem, konstruowanie alfabetu językiem ciała lub dynamiką gestu, procesualne zapisy i rejestrowanie codziennych emocji pismem pozbawionym semantyki.

Wystawa obejmuje m.in. różne wersje „alfabetów” – prac, których autorzy i autorki brali za punkt wyjścia podstawowy system zapisu, wypełniając go nowym sensem i odniesieniami. Przekształcali litery w przekaz znaczący dużo więcej niż znaki pisma. Alfabet kształtowany dynamiką gestu w procesualnych zapisach, alfabet jako notacja idei artystycznych, alfabet wyimaginowany i przekształcany w abstrakcyjne pismo, alfabet budowany językiem ciała, alfabet feministycznej kontestacji pisany zbuntowanym ciałem, gra w alfabet jako sposób nawiązywania do minionych utopii.

Paulina Ołowska, „Alfabet”, 2005, druk, 27 prac, 20 x 15 cm każda

Teresa Tyszkiewicz, „Alfabet”, 1992, szpilki, akryl na płótnie, 150 x 180 cm

Natalia Brandt, „Desegregacja”, 2012, metal, różne wymiary

„Alfabet”, widok wystawy

„Alfabet”, widok wystawy

Tomasz Ciecierski, z serii „Alfabet”, 1979-2007, kredka, ołówek na papierze, 29 x 22,8 cm

Eve Partum, „Kunst”, 1998, lipstick, letraset, oil on canvas, 40 x 30 cm, courtesy of the artist

„Alfabet”, widok wystawy

„Alfabet”, widok wystawy

Natalia Brandt, „Desegregacja”, 2012, metal, różne wymiary

Pisanie przybiera bardzo różne formy, od zapisu subiektywnych doświadczeń do manifestacji niosących wątki krytyczne wobec obserwowanej rzeczywistości. Prezentowane prace przywołują też różne tradycje, od konceptualnych i postkonceptualnych praktyk do feministycznej krytyki, od konfesyjnej stylistyki do radykalnych polemik z presjami kulturowych ideologii.