„Ą fas. Portrety z kolekcji” w Galerii Labirynt

Określenie en face [ą fas] w sztuce oznacza sposób pokazania postaci na wprost widza. Najczęściej tę metodę stosuje się w portretach – artystycznych wizerunkach ludzi. Kiedyś portrety były malowane przeważnie na zamówienie, aby zdobić dom, świadczyć o kulturze oraz zamożności ich właściciela i osoby portretowanej. Na przestrzeni lat forma ta inspirowała artystów i artystki, którzy tworzyli swoje prace eksperymentując nie tylko z samą tematyką, ale i z techniką wykonania. Obecnie portret spełnia wiele funkcji, co można zobaczyć w pracach prezentowanych na wystawie.

Ą fas ukazuje różne spojrzenia na portrety w kolekcji Galerii Labirynt. Od klasycznego przedstawienia przez autoportret, karykaturę, portret fotograficzny, wideo, aż do nietypowego portretu w formie pisanej. Na wybranych pracach znajdziemy różnorodne wizerunki ludzkie – kobiety, mężczyzn, osoby z niepełnosprawnościami, osoby starsze, dzieci, ale również przedstawienia pozaludzkie jak humanoidalny robot.

Józef Robakowski, „Sztuka to potęga”, 1986, jedna z pięciu fotografii czarno-białych

Irena Nawrot, bez tytułu, 1985, jedna z dziewięciu fotografii czarno-białych

Oskar Dawicki, „I’m sorry”, 2005, wideo

„Ą fas”, widok wystawy, fot. Krystian Kamiński

„Ą fas”, widok wystawy, fot. Krystian Kamiński

„Ą fas”, widok wystawy, fot. Krystian Kamiński

„Ą fas”, widok wystawy, fot. Krystian Kamiński

„Ą fas”, widok wystawy, fot. Krystian Kamiński

„Ą fas”, widok wystawy, fot. Krystian Kamiński

Wystawa na głównym miejscu stawia portret i jego formę, technikę wykonania i różnorodność podejścia artystycznego do tego tematu. W sposób humorystyczny podchodzimy też do wyrażenia en face zaczerpniętego z języka francuskiego, które, podobnie jak inne obcojęzyczne określenia stosowane w sztuce, często utrudnia odbiór prezentowanych prac, wprawiając odbiorców w zakłopotanie. Chcemy bawić się portretem i do tego zapraszamy również wszystkich widzów i widzki.