11–17 grudnia
Katowice
Dedykowane plakatowi międzynarodowe biennale odbywa się od lat w Warszawie, gdzie istnieje również muzeum poświęcone tej dziedzinie projektowania, ale jego fani powinni w najbliższym czasie wybrać się również do Katowic. W piątek (15.12) w tamtejszym BWA otworzy się kolejna edycja Biennale Plakatu Polskiego. Biennale organizowane jest już od ponad pół wieku, przede wszystkim z inicjatywy środowiska katowickiej ASP, na czele z Tadeuszem Grabowskim, do dziś czynnie uczestniczącym w jego prygotowywaniu. Będzie to 25. edycja tej imprezy, mającej charakter konkursowy, podczas wernisażu wręczone zostaną więc również nagrody dla wyróżnionych artystów.
Kraków
Na ostatniej tegorocznej wystawie w galerii Starmach przypomniana zostanie postać Emilii Bohdziewicz, niegdyś odnoszącej międzynarodowe sukcesy, a w ostatnich latach nieco zapomnianej artystki. Podstawowym medium dla Bohdziewicz, która w 1969 roku ukończyła Wydział Architektury Wnętrz warszawskiej ASP, była tkanina. Pracująca prze kilka lat jako projektantka wnętrz artystka skupiała się na statusie samego medium, tworząc abstrakcje geometryczne podszyte doświadczeniem konceptualizmu, konstruktywizmu i op-artu. Wystawę Jedenaście możliwych układów linii wertykalnych i horyzontalnych w galerii Andrzeja Starmacha będzie można oglądać już od jutra (12.12)
W obliczu świątecznego rozprężenia rozluźnieniu ulegnie też status prac prezentowanych na najnowszych wystawach otwieranych w Bunkrze Sztuki w piątek (15.12). Tematem wystawy The Trouble with Value będzie symboliczna wartość dzieł sztuki, procesy konstruowania kanonu i negocjowania wartości symbolicznej. Kuratorzy wystawy, Kris Dittel i Krzysztof Siatka, skupią się w niej na dekonstruowaniu logiki, która rządzi kreowaniem artystycznych wartości, zwacając przy tym uwagę również na rolę instytucji i ekonomiczną sytuację artystów, którą najczęściej określić można jednym prostym hasłem – prekariat. Dosłownie niestabilny charakter będą miały z kolei prace prezentowane na wystawie Naczynia połączone, złożone z nietrwałych, ulotnych substancji, ulegające entropii i stałym przekształceniom. Równie ważne jak przemiany zachodzące w samych pracach będą w niej również kwestie podatności dzieł na udział ze strony odbiorcy, a na wystawie znajdą się m.in. prace VALIE EXPORT, Karoliny Breguły i Matthew Buckinghama.
Lublin
Iza Tarasewicz, Kołtun/The tangle, 2011, smoła, zęby zwierzęce, rogi, stal,
Kolekcja Lubelskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych
Z aktualnym stanem budowanej od dwunastu lat kolekcji Lubelskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych będzie można zapoznać się od czwartku na wystawie Osobliwości i utopie w Centrum Spotkania Kultur. Skupiać się ona będzie na statusie dzieł z kolekcji wobec współczesnych przemian kulturowych, a akcent położony zostanie na eksperymenty formalne oraz odniesienia do kontekstów społecznych, nierzadko mające charakter przekazu utopijnego.
Poznań
Stach Szabłowski tym razem zawita z nową wystawą do Poznania, a jej tematem będzie technologiczny żywy trup – telewizja. Dawniej nieodłącznie związane z totalitarną kontrolą medium, dzięki któremu zmieniać można było bieg historii, dziś coraz bardziej traci na znaczeniu i nawet telewizyjna propaganda z tragedii zamieniła się w farsę. Szabłowski w organizowanej w galerii Curators’Lab wystawie Zombie TV Multichannel Memorial przygotuje dla telewizji epitafium wspominające historię wykorzystywania tego medium przez artystów wizualnych. Skupi się na roli telewizji jako narzędzia władzy i prób przejęcia jej przekazu – nieprzypadkowo otwarcie odbędzie się jutro (12.12), w przeddzień rocznicy wprowadzenia stanu wojennego – a także formalnych, technicznych właściwościach medium i jego przekaźnika – kineskopowego telewizora.
Po niedawnej wystawie w Zachęcie, kolejna prezentacja prac Jarosława Kozakiewicza, lokujących się na styku architektury i sztuk wizualnych, otworzy się w piątek (15.12) w Poznaniu, w galerii Arsenał. Ekspozycja Punctum. Architektura krytyczna osnuta będzie wokół dwóch poznańskich projektów Kozakiewicza. Pierwszy z nich to tytułowe Punctum, projekt platformy widokowej na Górze Przemysła nieopodal galerii. Praca sprzed dekady stanowi alternatywną propozycję rozbudowy Muzeum Narodowego w Poznaniu, subtelnie wpisującą się w otoczenie, w odróżnieniu od pseudohistorycznej imitacji zamku Przemysła II. Drugim projektem, który znajdzie się na poznańskiej wystawie, jest Kurtyna ziemna, zaprojektowana dla Parku Drwęskich, zakładająca odizolowanie go od biegnącej obok ruchliwej ulicy. Obie realizacje stanowić będą punkt wyjścia dla rozmowy o krytycznym potencjale architektury i naszych oczekiwań wobec niej.
Toruń
Po ostatnich wystawach gwiazd kina i fotografii, w końcówce tegorocznego sezonu toruńskie CSW obiera kierunek na modę. Próbą historycznego spojrzenia na rolę tkaniny w polskiej sztuce będzie wystawa Wielowątkowość tkaniny. Punktem wyjścia będą dla niej abakany Magdaleny Abakanowicz, obok nich na wystawie zaprezentowane zostaną między innymi liczne prace reprezentantów polskiej neoawangardy: Natalii LL, Marii Pinińskiej-Bereś czy Zofii Kulik. W cykl wystaw skupionych na modzie i dizajnie wpisze się solowa ekspozycja Pawła Zawiślaka Moja mama jest moim największym fanem. Znajdą się na niej prace z ostatnich siedmiu lat, przede wszystkim charakterystyczne dla Zawiślaka realistyczne rysunki, przy których z reguły dłubie on miesiącami. Obok nich zaprezentowane zostaną takze jego projekty tkanin dla marek modowych.
Szczecin
Martyna Szwinta, Ślady, dzięki uprzejmości artystki
Dziś wieczorem (11.12) w galerii na Obrońców Stalingradu 17 otworzy się wystawa Martyny Szwinty, absolwentki szczecińskiej Akademi Sztuki. Ślady skoncentrowane będą na połączeniu ludzkiego organizmu z otaczającą rzeczywistością, jak określa to artystka „nieustającej wibracji zgodnej z wibracją Ziemi”. Prace Szwinty koncentrują się na równowadze między tymi dwoma elementami i jej delikatnych zaburzeniach oraz poszukiwaniu porządku w procesie nieustającej przemiany.
Warszawa
Pierwsza przekrojowa wystawa Anny Ostoi otworzy się w piątek (15.12) w Zachęcie. Znajdą się na niej umieszczone w nowych kontekstach prace starsze, jak i najnowsze realizacje artystki, wszystkie orbitujące wokół prywatnych doświadczeń oraz szerszych problemów związanych z polityką i sztuką. Praktyka Ostoi bliska jest sztuce zawłaszczenia, artystka sięga do konceptualnego dziedzictwa pierwszej awangardy i wykorzystywanych przez nią technik, jak również do nieco nowszej historii sztuki, odwołując się do formacji neoawangardowych, pop artu czy minimalizmu. Podstawowym środkiem służącym artystce do przeprowadzania tych operacji na historii sztuki jest technika kolażu. Nowoczesność jako taka staje się zaś narzędziem do krytycznego przyglądania się współczesności.
Tego samego wieczora w Auli Głównej ASP przy Wybrzeżu Kościuszkowskim odbędzie się organizowany przez Pracownię Gościnną Rafała Bujnowskiego wykład na temat twórczości Tomasza Machcińskiego i spotkanie z artystą. Machciński, który szerszej publiczności dał się poznać przy okazji wystawy outsiderów w Muzeum Sztuki Nowoczesnej, to aktywny wcześniej poza głównym nurtem historii sztuki artysta totalny, który medium swojej sztuki uczynił własne ciało, eksplorując zachodzące w nim zmiany i potencjał do przeobrażania się w fotografiach i dokamerowych performansach. Przed spotkaniem z Machcińskim wprowadzający wykład, zatytułowany Queer jako nadmiar tożsamości, wygłosi Michał Perła.
Renata Piotrowska-Affuret, Wycieka ze mnie samo złoto, fot. Aleksandra Osowicz
W przedświątecznym tygodniu warto wybrać się również do Nowego Teatru. W piątek i sobotę (15-16.12) będzie można zobaczyć nowy spektakl Renaty Piotrowskiej-Affuret Wycieka ze mnie samo złoto. Jego głównym wątkiem będzie naturalne dla wielu kobiet pragnienie urodzenia dziecka, któremu choreografka przygląda się krytycznie przez pryzmat społecznych uwarunkowań. Piotrowska-Affuret skupia się na doświadczeniach własnych oraz innych kobiet, zadając pytania o to ile inwestujemy w praktykę zawodową, a ile w życie osobiste oraz jak naturalne pragnienia wpisywane są w siatkę ideologii i politykę reprodukcji. Od niedzieli do przyszłego wtorku (17-19.12) będziecie mieć również ostatnią okazję, by zobaczyć efekty rozpisanego na kilka miesięcy, procesualnego projektu choreograficznego Marii Stokłosy Wychodząc od działania, którego finisz odbędzie się właśnie w Nowym Teatrze.
