„Коло і куля / Koło i kula” Andrija Bojarova w Fundacji Arton
[PL]
Szczególna nadrealność rzeczy widzianych we śnie bierze się prawdopodobnie z zapadłych głęboko wspomnień
W.G. Sebald, Pierścienie Saturna
Świat staje się tak gęsty, że zaczynamy się nim dusić. Odzywają się echa lęków naszych poprzednich pokoleń, a my przeglądamy się w nich i odkrywamy, że to nasze własne. W każdej sekundzie pojawiają się nowe obrazy, budzące grozę. Obrazy płyną w naszą stronę i stają się realne. W nieoczekiwany sposób zaczynają też pulsować i drgać obrazy wcześniejsze, fotografie istniejące już w czasie poprzednim. Nieprzezroczyste medium i jego przejawy: fotografie. Ich znaczenia, dawne i te nowe, które musiały być przecież tam już wcześniej, ale były schowane za wieloma warstwami, przykryte, przysypane. Teraz kurtyny unoszą się powoli, a my widzimy to, czego nie widzieliśmy wcześniej. Znalezione zdjęcia, przefotografowane wycinki, kadrowane fragmenty kawałków, które zaczęły drżeć w nowym rytmie, układając się ponownie w nową historię. To idealne przytulne mieszkanie za chwilę – myślę – może przestać istnieć. Boję się, że dziecko sprzed stu lat, na zawsze pozostanie dzieckiem. Pies szczerzy zęby z przerażenia. Nieprzezroczyste medium i jego przejawy: fotografie. Ich znaczenia, dawne i te przyszłe. Jednak rytm zmieni się. Kurtyny zafalują, ułożą się na nowo. Sfotografowane kawałki świata ułożą się znów, zgodnie z nim.
Andrij Bojarov – artysta wizualny, niezależny kurator i badacz. Z wykształcenia architekt, od lat 90. aktywny jako artysta w dziedzinie fotografii konceptualnej i video-artu, uczestnik wystaw zbiorowych i indywidualnych w Estonii, Ukrainie, Polsce, Holandii, Niemczech. Od początku obecnego stulecia pracuje jako niezależny kurator, prezentując m.in. wystawy polskich fotografów w Ukrainie: Krzysztofa Wojciechowskiego, Tadeusza Rolke, Chrisa Niedenthala, Wojciecha Prażmowskiego, Jacka Dziaczkowskiego. Po 2010 roku skupił się na badaniu w dużej mierze zapomnianych historii sztuki awangardowej w kontekście środkowoeuropejskim, rozszerzając i łącząc pracę artystyczną i kuratorską z praktykami badawczymi. Efektem były wystawy w Polsce: Knowns-Unknowns w Centrum Zamenhofa w Białymstoku (Interphoto Festival, 2017); Montaże. Debora Vogel i nowa legenda miasta w Muzeum Sztuki w Łodzi; Eksperyment! Fotografia początku XX wieku we Lwowie oraz jej polscy i ukraińscy kontynuatorzy XX i XXI wieku, Imaginarium/Forum Fotografii, Łódź.
[UKR]
Особливий сюрреалізм речей які бачимо уві сні береться напевно з глибоко врізаних спогадів
W.G. Sebald, Кільця Сатурна
Світ стає настільки густим, що ми починаємо ним дуситися. Звучить відлуння страхів попередніх поколінь, а ми, зазираючи до них, відкриваємо, що вони є й нашими власними. Кожної миті з’вляються нові образи, що жахають. Образи пливуть у наш бік і стають реальністю. Неочікувано починають пульсувати та чіпляти образи давніші, фотографії, що існували у попередньому часі. Неясне медіум та його прояви: фотографії. Їхні значення, давнішні як і нові, що наче мали бути там раніше, але були приховані за багатьма верствами, прикриті, присипані. Тепер завіси поволі підносяться, а ми бачимо те, чого раніше не бачили. Знайдені знимки, перефотографовані вирізки, кадровані фрагменти частин, які почали вібрувати в новому ритмі, складаючись у нову історію. Ось це ідеальне притульне помешкання за мить, здається, перестане існувати. Лячно, що дитина на столітній світлині залишиться дитиною назавжди. Пес скалиться з остраху. Неясне медіум та його прояви: фотографії. Їхні значення, давні та майбутні. Однак ритм зміниться. Завіси розвіються і на ново складуться. Відзняті частинки світу складуться знову, з ним у згоді.
Андрій Бояров – митець, дослідник та куратор живе та працює у Таллінні та Львові.
Przypisy
Stopka
- Osoby artystyczne
- Andrij Bojarov
- Wystawa
- Коло і куля / Koło i kula
- Miejsce
- Fundacja Arton, Warszawa
- Czas trwania
- 14.04.–23.04.2022
- Osoba kuratorska
- Marika Kuźmicz
- Strona internetowa
- www.fundacjaarton.pl/?ID=1254
